เดมอนและคารอสลอบยิ้มเมื่อเห็นว่าท่านชีคคามินมีสีหน้าดีขึ้น โชคดีของหมอนั้นที่ดวงไม่ถึงฆาต
“แล้วไป ถ้าอย่างนั้นก็ปล่อยให้มันหายใจต่อไป”
คามินกระตุกยิ้มหายใจโล่งอก“ฉันก็คิดว่าหมอนั่นเป็นได้แค่คนรู้จักของเอ เมียฉันเขารสนิยมดี คงไม่เอาไอ้หน้าอ่อนนั่นมาทำพ่อของลูกหรอกจริงไหมวะ”
ใครจะกล้าหาญเป็นนักรบแนวหน้าตอบว่าไม่จริง ดังนั้นเสียงของบอดี้การ์ดทุกคนจึงตอบว่าจริงจนกลืนเป็นเสียงเดียวกัน
สีหน้าของนัทมนฉายแวววิตกกังวลมาหลายวัน รอยยิ้มสดใสเมื่อหลายวันก่อนกลายเป็นดวงตาเหม่อลอยเสื่องซึมจนมารดาทรุดตัวนั่งลงเคียงข้างบนตั่งไม้สักตัวเดิมที่นัทมนชอบเอนตัวนอนเยามบ่ายพราะช่วงนี้มีอาการหน่วงในท้องน้อย ปวดหลังบ่อยๆ เริ่มมีมาถี่ๆ คงเพราะร่างกายกำลังปรับสภาพกับสภาวะการตั้งครรภ์และน้ำหนักตัวที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
เธอตกใจสะดุ้งเฮือกเมื่อมือของแม่มาวางลงบนไหล่ “นัทเป็นอะไรไปลูก หลายวันนี้หัวใจไม่อยู่กับเนื้อ
