บทที่ 27
เข้าบ้านพี่ภีม
วันนี้ฉันกับทุกคนต้องเดินทางกลับกรุงเทพฯ เพราะว่าทุกคนยังมีงานต้องไปทำ แม้ฉันจะอยากอยู่ต่อแต่ก็ต้องมีภารกิจสำคัญ นั่นก็คือไปเปิดตัวที่บ้านของคุณยายพี่ภีม
พรุ่งนี้ฉันจะเดินทางไปกับพี่ภีม แม่ใหญ่ฉันบอกเอาไว้ว่าต้องรู้จักเอาใจ ต้องอ่อนน้อมถ่อมตนพูดจาให้มีหางเสียง ช่วยงานบ้านโดยเฉพาะงานในครัว สิ่งที่ติดตัวฉันมามันจะทำให้ฉันมัดใจผู้ใหญ่ฝ่ายพี่ภีมได้เป็นอย่างดี
กลับมาถึงบ้านระเบียงดาวพวกฉันขนผลหมากรากไม้เข้ามาเก็บในบ้าน วันนี้พี่ภีมยังเครียดและวิตกกังวล ฉันจึงขออนุญาตพี่ริวกับพี่ไนท์ไปนอนกับพี่ภีมโดยที่ไม่มีอะไรกัน แม้ทั้งสองคนจะทำสีหน้าไม่สบายใจ แต่พอเห็นสีหน้าของพี่ภีมที่อมทุกข์เหมือนแบกโลกไว้ทั้งใบทั้งสองจึงอนุญาตให้ฉันขึ้นไปนอนกับพี่ภีมได้
ที่บอกว่าไม่ได้ทำอะไรกันเต็มที่ก็แค่นอนกอดแล้วก็จูบกันแค่นั้น อาจจะเป็นเพราะว่าเมื่อคืนฉันถูกจัดหนักทั้งหน้าทั้งหลังและปาก ทำ
