บทที่ 15
ไปเรียนวันแรก
ฉันเดินลงจากรถพี่ริวด้วยท่าทางที่แสนเหนื่อยล้า พี่ริวพาฉันมาส่งให้กับรุ่นน้องและเพื่อน ๆ ของเขา เพราะฉันต้องไปทำกิจกรรม
รับน้อง
นอกจากออกไปเต้นแร้งเต้นกา ฉันก็ไม่รู้ว่าไอ้กิจกรรมนี้มันมีประโยชน์อะไร นั่งอยู่ครึ่งวันฉันยังไม่มีเพื่อนเลยสักคน
"เธอ ๆ เราขอนั่งกินข้าวด้วยสิ"
ฉันเงยหน้ามองสาวสวยที่ดูเรียบร้อย สวมแว่นตาหนาเตอะดูเป็นเด็กเนิร์ด และดูท่าจะเรียนเก่งมาก
"นั่งสิตามสบายเลยนะ ไม่มีเพื่อนเหมือนกันใช่ไหม"
"อื้ม ไม่มีเพื่อนเหมือนกัน ไม่กล้าทักใครด้วย เราเห็นเธอนั่งอยู่คนเดียวตั้งนานแล้วเลยอยากเข้ามาทำความรู้จัก เผื่อเราจะเข้ากันได้"
"ฉันเป็นคนง่าย ๆ คุยง่ายเป็นเด็กติดตลกเซ่อ ๆ ฉันชื่อข้าวตังนะเป็นเด็กต่างจังหวัด ตอนนี้ฉันไปอยู่บ้านพักระเบียงดาวอยู่กับพี่ริวพี่ปี 3"
"อ๋อ บ้านระเบียงดาว มีแต่คนอยากไปอยู่ที่นั่นนะ ได้ข่าวว่าสมาชิกบ้านระเบียงดาวหล่อทุกคนเลย"
