Chapter 4

1594 Words
Chapter 4 There usual routine continued Gray will go to work and will be home before 7 o'clock and cuddled with his wife, until Gray happened to be very busy at work at minsan ay halos madaling araw na ito umuwi na inuunawa naman ni Peach. Gray was an after sought bachelor in town but since he was married the title were given to his brother. Hindi lang isang kompanya ang hinahandle ng kanyang asawa kaya't nauunawaan niya ito. But not this day, it was almost midnight and Gray was not home. It was supposed to be their 5 years wedding anniversary so Peach decided to surprise her husband by a candle light dinner. Peach tried to contact him over and over but his phone is dead. She can't contain her tears from falling down her face as she lay on her bed. "I'm sorry if Mommy is stressing you guys out." She said and caressed her tummy. Hindi ito normal sa laki dahil nga sa kambal ang baby nila. But every pain she's bearing it will be paid off once there baby is out. Nakatulugan na lang ni Peach ang malalim na pag iisip hanggang sa sumapit na ang umaga. The sun coming from her window woke her up, dahan dahan niyang iminulat ang mata at kinapa ang asawa pero wala ito sa kanilang kama. So she sat on the bed for a couple of minutes to adjust her eyesight bago nag lakad papasok sa banyo upang maligo. After taking a bath she slowly went down the stair. Her stomach grumbled when she smell something in the kitchen. Her smile widened when she think of Gray cooking her favourite meal but it disappeared when she came face to face to her brother. "Morning!" Eros said greeting her, suot nito ang pink niyang apron at bunny headband habang nag luluto. Agad na sumama ang timpla niya ng makita ang kakambal. "What are you doing here?" She said in a flat tone bago nag lakad patungo sa Ref upang kumuha ng gatas. "I was visiting a site nearby so i decided to visit you. Where is your husband?" Wika ni Eros at inilagay sa plato ang pancake, itlog at bacon na iniluto nito. "Eat up. That's special." Mayabang na wika nito. Peach rolled her eyes and tried to avoid Eros questions with silence as she eat the food he made. "There is definitely nothing special here." Prangkang wika ni Peach. "Ang arte mo naman. Buti nga pinag luto pa kita!" Nakasimangot na wika ni Eros. Minsan talaga naiisip na niya na baka hindi talaga niya kapatid si Peach pero imposible dahil sa iisang tiyan sila na buhay. Her attitude is really something different, mabait naman ang parents nila at siya? Sakto lang mabait din naman pero si Peach? She's a straight forward and savage person. Hindi niya talaga alam kung paano na tagalan ni Gray ang kakambal. "What are you chuckling?" She said raising her brows. Paano ba naman nakakaasar ang tawa ni Eros. "Wala naman iniisip ko lang kung saang tae ka nadampot ni Mommy. I just can't believe that you are my twin." "Really?" Peach said in a flat tone. Kita ni Eros ang pag higpit ng hawak ni Peach sa kutsilyo at tinidor kaya't dali dali siyang tumayo. "Not really." He said as his eyes look at Peach dark brooding eyes to the utensils who can actually kill him this day. "Aalis na pala ako hinahanap na ako ng mga anak ko." He said at mabilis na nilisan ang kusina. Peach sighed. Nawalan na siya ng ganang kumain so she put her plate inside the fridge and made her way to their room. She tried to contact her husband again but it's no used. Gray's phone is still off. ----- Ramdam ni Peach ang mga halik na lumalapat sa kanyang mukha. She slowly opened her eyes and her heart leaps in happiness as she saw her husband's handsome face. "I'm sorry Mahal." Wika ni Gray habang patuloy ang pag halik ni Gray sa kanyang mukha. "Bakit ngayon ka lang?" She said ignoring his kisses kahit nadadala na siya nito sa kamunduhan. "It was a very busy day at office." Gray said bago yumakap sa kanyang tabi at nag sumiksik sa kanyang leeg. "You were always busy Gray. Hindi ka naman dating ganiti, kahit na busy ka ay gagawa ka ng oras para kausapin ako." May hinanakit na wika niya at mabilis na kinalas ang pag kakayakap ng asawa sa kanyang tiyan. "I have been waiting for you all night!" She said with anger in her tone. "Mahal intindihin mo naman ako. I'm just busy dahil may ki-no-close kaming deal. I'm sorry if i didn't get a chance to text you." He said and hold Peachy's hand pero agad iyong hinaltak ng asawa. "Gray i know that you are busy at inintindi ko iyon. Pero sana naman umuwi ka dito sa 'kin! You know that I'm pregnant dapat kahit busy ka ay alam mo parin kung paano uwian ang asawang mong buntis at nag iisa!" "Peach I'm tired can we just talk later." Gray said that made her laughed. He's tired? "Tell me Gray? Is their another woman? Kaya ba ilang araw na tayong ganito? What are you doing a business with pleasure!?" "Peach stop being paranoid! I'm doing this for us! I'm sorry if I'm busy this past dew days pero sana intindihin mo iyon." Her eyes watered as Gray shouts at her. Ito ang unang beses na sinigawan siya ni Gray, he's always sweet to her. "There is no other woman! I'm just busy, I'm doing this for us ano bang hindi mo naintindihan doon?" "Gray ang sinasabi ko lang ----" "Peach stop with that dilema of yours. I'm tired, gusto kong mag pahinga gusto kitang mayakap, gusto kitang makasama pero kung bubungangaan mo lang ako mas mabuti pang hindi na Lang ako umuwi." Hearing those words from her husband's lips make her heart broken as she watched Gray leave their room and leave their house leaving her alone. Hindi niya mapigilan ang mapaiyak sa sakit it was their anniversary last night but Gray didn't even mention it. Maski iyon ay nakalimutan na ng asawa. Instead of crying her heart out ay napag pasiyahan na lang niya na umalis sa bahay nila. She will just remembered their arguments and leave her with heart ache. Ayaw niyang ma stress. Hindi alam ni Peach kung ano ang uunahing lantakan, ang creamy? Carbonara ba, french fries pizza o manok na inorder niya. She felt hungry after a long day and she just want to eat. Hindi na niya inabala ang sarili na i-check pa ang cellphone, she's mad at Gray bahala ito sa buhay niyang mag aalala. Her mouth watered as the taste of the Carbonara exploded inside her mouth. "Buti na lang ikaw ang inuna ko." She said and devoured her meal. Hindi na niya namalayan na ubos na pala ang carbonara sa plato niya so she move with the fries and the last thing she ate is the chicken. She felt satisfied as she wipe her lips with a tissue paper. Gusto pa sana niyang umorder pero baka masobrahan naman ang kain niya at pumutok na ang kanyang tiyan. After eating she decided to watch cineme, hindi naman nakakaiyak ang palabas dahil Romantic-comedy ito pero siya ay umiiyak. But the plot twist is really heartbreaking. The man who say that he's committed to his girlfriend leave her alone when a problem comes. Huwag naman sana mangyari sa kanila iyon ni Gray dahil ba ka hindi niya kayanin. After the movie ay patuloy parin siya sa pag iyak. Hindi niya mapigilan ang luha, nakakahiya dahil siya na ang pinag titinginan ng mga tao pero wala siyang pakialam maganda parin naman siya kahit mag lupasay siya sa daan kaso ang pangit naman tignan non. Mukha siyang baliw. "Here." A man's voice said kaya't nag angat siya ng tingin. "Thanks but no thankyou." She said and was about to walk away ng nag salita muli ang lalaki. "Kalat na kasi yung sipon mo, Nakahalo na sa luha." Her eyes widened in shocked at mabilis na bumalik sa lalaki at inabot ang panyo nito. "Don't worry you are still beautiful." He said an wink bago ito nag lakad palayo. "Teka yung panyo mo?" The man stop and look at her. He's handsome alright pero mas gwapo parin ang asawa niya. He has this chick boy looks na kaakit-akit pero kasi devoted siya kay Gray. "Keep it." He said and winked before walking away. Dahil sa nag taxi lang si Peach at pasarado na rin ang mall ay hirap na siyang makahanap ng sasakyan. She wants to call Eros pero alam niyang busy ang kakambal. She also wants to call Gray pero ayaw kumilos ng mga kamay niya upang tawagan ang asawa. Sadyang malas lang ba talaga siya o maski ang langit ay inaasar siya. Ang maliliit na patak ng ambon ay naging malaki Kaya't ng makakita siya ng taxi sa di kalayuan ay agad niya iyong nilapitan. But she felt numb when a screeching sound of the wheel echoed to a silent night. Her eyes widened and her body went frost, gusto niyang ikilos ang katawan upang isalba ang sarili pero huli na ang lahat. The car is in pull speed as ut hit her body, ramdam niya ang pamamanhid nang katawan habang gumugulong gulong ito sa bansang daan. She want to move and save her baby but her body won't allow her. Ang tangging nakita na lang niya ay ang mabilis na pag arangkada nang sasakyan na nakabangga sa kanya paalis. She wants to shout for help, she wants to call Gray pero hindi niya iyon magawa. The pain in her abdomen is unbearable until she lost her conciousness. Not my babies
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD