Chapter 20
Atticus sighed as he stand there and wait for Peach to open the door for him. He brought her to his home. Hinayaan niya itong mag kulong sa silid at umiyak. He knew Peach doesn't like others seeing her in tears kaya ginagawa niyang shield ang sarili para rito.
"Hijo..."
Agad na nag angat ang kanyang tingin ng tawagin siya ng kanyang katulong. She is holding a cup of tea on a tray for him.
"Gumawa ako ng tsaa." She said and slowly place the tray beside him.
"Salamat Manang." Wika niya at ngumiti sa matanda.
"Walang anuman." She said and smile pero hindi ito umalis. "Nakikita ko ang sakit sa kanyang mga mata kanina ng dunating kayo."
Atticus look ate her and sighed. Alam niya iyon, siya ang naroon kay para kay Peach ng mga oras na lubog na lubog siya. Isa siyang saksi sa
