ผ่านไป 10 นาที
หลังจากที่เจียงเที้ยโทรเรียกเทียนเห่าได้ไม่นาน ก็มีกลุ่มคนเดินเข้ามาในห้องนับสิิบคน แล้วก็มีเสียงพูดออกมาจากด้านหลังของคนเหล่านั้น
" ไหน! ใครที่มันบอกว่าไม่กลัวฉะ..." เสียงที่พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ และก็ค่อยๆ เบาลงเมื่อเจ้าของเสียงซึ่งก็คือเทียนเห่าเดินออกมาด้านหน้า แล้วเห็นหยางเฉินกำลังยืนอยู่กับเจียงเที้ยที่โทรเรียกตนมา ' อ่าว... งานเข้าแล้วไงสถาณการ์แบบนี้ไม่ผิดแน่นอน ' เทียนเห่าคิดในใจเมื่อเห็นหยางเฉินกำลังส่งสายตามองมาที่ตัวเอง
" พี่เห่ามาแล้ว ต่อให้ตอนนี้แกคุกเข่าขอโทษเรื่องมันก็ไม่จบง่ายๆ หรอกนะไอเด็กปากดีเตรียมตัวตกนรกได้เลย " เจียงเที้ยพูดออกมาด้วยน้ำเสียงมั่นใจ แล้วก็ชี้นิ้วไปทางเทียนเห่าที่กำลังยืนหน้าเสียอยู่ " ออ~" หยางเฉินตอบด้วยน้ำเสียงรากยาวเหมือนกับว่ารำคาญสิ่งที่เจียงเที้ยพูดอยู่
' นั่นไง! ไอบ้าเจียงเที้ยมันไปมีเรื่องกับปรมจารย์หย
