นางร้ายเซ็กซี่สตาร์ 2
2030 Words
ภายในผับหรู TRUST เวลา 00.30 น. บริเวณห้องใต้ดินที่มีโต๊ะสนุ๊กตั้งอยู่หลายตัวและมีนักเที่ยววีไอพีหลายคนหลบเสียงดนตรีอึกทึกด้านบนลงมานั่งดื่มเงียบๆ พร้อมกิจกรรมคลายเครียดอย่างการแทงลูกกลมๆ บนโต๊ะ พร้อมมีสาวสวยนั่งคลอเคลียกันอย่างเพลิดเพลิน ที่โต๊ะมุมด้านในสุดร่างสูงใหญ่กว่าร้อยแปดสิบเซนติเมตรในชุดออลแบล็กกำลังโน้มกายลงเล็งไม้คิวไปยังเจ้าลูกกลมๆ บนโต๊ะอย่างใช้สมาธิ ก่อนจะส่งปลายไม้ออกไปกระแทกเจ้าลูกกลมๆ ให้พุ่งชนตำแหน่งที่ต้องการอย่างแม่นยำ
“นายครับ พวกมันมาอีกแล้วครับ” ทรรศนัย ธนบดี ทายาทตระกูลดังที่มีบิดาเป็นถึงตำรวจระดับนายพลที่ดำรงตำแหน่งสำคัญในสำนักงานตำรวจแห่งชาติ และยังมีมารดาเป็นเจ้าของธุรกิจอัญมณีส่งออกมูลค่านับพันล้าน ชายหนุ่มเป็นลูกชายคนเล็กที่ชื่นชอบความบันเทิงและปาร์ตี้ จึงปลีกตัวออกมาสร้างกิจการของตัวเองคือผับหรูแห่งนี้ ทรรศนัยปรายตาขึ้นมองเข้มอดีตนายตำรวจลูกน้องผู้ใกล้ชิดของบิดาที่ลาออกจากราชการและผันตัวมาช่วยเขาดูแลกิจการสถานบันเทิง ใบหน้าหล่อเหลาที่มีเครื่องหน้าทุกส่วนรับกันอย่างดีราวกับพระเจ้าบรรจงปั้นแต่งไม่แสดงอารมณ์ใดๆ ถึงกระนั้นก็ยังน่ามองน่าหลงใหลจนสาวๆ ผลัดกันมาอ่อยถึงที่ผับชนิดหัวกระไดไม่แห้ง
“ลากพวกมันไปห้องดำ” ห้องดำที่ทรรศนัยหมายถึงนั้นคือห้องใต้ดินที่อยู่ถัดลงไปจากที่เขาอยู่อีกหนึ่งชั้น มีไม่กี่คนเท่านั้นที่ทราบว่ามีห้องนี้อยู่ เขาใช้เป็นสถานที่ไว้สั่งสอนพวกเหลือบไรที่บังอาจมาก่อกวนหรือทำให้เขาหงุดหงิดใจ เข้มและลูกน้องอีกสองคนผละไปจัดการตามที่ชายหนุ่มสั่ง ทรรศนัยมองไปรอบๆ ก่อนจะส่งไม้คิวให้พนักงานที่คอยดูแลลูกค้าแล้วก้าวเท้าออกจากห้องไปจัดการไอ้พวกที่บังอาจเอาสิ่งสกปรกมัวหมองมาแปดเปื้อนผับของเขา
ทรรศนัยก้าวเท้าเข้ามาหยุดยืนต่อหน้าชายวัยรุ่นสามคน ที่บังอาจใช้สถานที่ในผับของเขาในการส่งมอบยานรกซึ่งเป็นสิ่งที่เขาเกลียดที่สุด ผับของเขาสร้างขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่อนุญาตให้มีการมั่วสุมหรือใช้เป็นสถานที่เกี่ยวข้องกับของสกปรกพวกนี้ เขาจำพวกมันได้ว่าครั้งก่อนเคยตักเตือนไปรอบหนึ่งแล้ว ตอนที่คนของเขาจับได้ว่าพวกมันเข้ามาในผับของเขาโดยมีจุดประสงค์อื่นแอบแฝง รวมถึงพวกมันยังมอมยาลูกค้าสาวของเขาคนหนึ่ง โชคดีที่คนของเขาช่วยเอาไว้ทัน แทนที่พวกมันจะหลาบจำกลับท้าทายเขาด้วยการกลับมาที่นี่อีกครั้ง ลูกน้องของเขายังทำงานได้อย่างดีเยี่ยม เพราะตอนนี้เขาได้รู้แล้วว่าพวกมันคือคนของ HIP สถานบันเทิงอีกแห่งที่จัดว่าเป็นคู่แข่งกับเขาโดยมีพลกฤตลูกชายนักการเมืองเป็นเจ้าของ ตั้งแต่ผับของเขามาเปิดก็ส่งผลกระทบโดยตรงกับ HIP ที่มีลูกค้าลดลงจนสร้างความไม่พอใจให้อีกฝ่ายจึงมักจะส่งคนมาก่อกวนเขาอยู่เรื่อยๆ ทรรศนัยมองว่าเป็นพฤติกรรมของพวกกระจอกที่ไม่สามารถหาสิ่งดึงดูดใจลูกค้าได้แล้วใช้วิธีสกปรกในการทำลายคู่แข่ง
“ไง พวกมึงอยากลองดีใช่ไหม ถึงกล้าท้าทายกู” ทรรศนัยลากเก้าอี้มานั่งแล้วเอนกายพิงพนักพร้อมยกมือขึ้นกอดอกสายตาคมกริบมองตรงไปยังพวกมันทั้งสามด้วยแววตานิ่งสงบ
“มึงพูดเรื่องอะไร พวกกูไม่รู้เรื่อง”
“หึ ไม่รู้เรื่องอย่างนั้นเหรอ” ทรรศนัยหันไปพยักหน้าให้เข้มที่ยืนรอเล่นสนุกอยู่แล้ว เมื่อได้รับคำสั่งจากเจ้านายหนุ่มเขาจึงไม่รอช้า
“พวกมึงจะทำอะไร” ชายทั้งสามเริ่มมองอย่างหวาดระแวงเมื่อเข้มย่างสามขุมเข้าไปหา ลูกน้องของเข้มจัดการค้นตัวพวกมันจนพบกับยานรกหลากหลายชนิด
“จับพวกมันอ้าปาก” ทรรศนัยสั่งด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น
“ขี้ยาสามตัวเสพย์ยาเกินขนาดจนช็อกตายข้างถนน ตำรวจคงไม่สนใจใยดีหรอก พวกแกว่างั้นไหม” พวกมันสามคนมองหน้ากันเลิ่กลั่กอย่างหวาดกลัว เพราะท่าทางคนของทรรศนัยไม่ใช่แค่ขู่ แต่จะทำอย่างนั้นจริงๆ อีกอย่างพวกมันรู้ดีว่าบิดาของทรรศนัยใหญ่แค่ไหน ต่อให้พวกเขาถูกฆ่าตายทรรศนัยย่อมมีวิธีทำให้เรื่องเงียบหายเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแน่นอน
“ยะ อย่าทำอะไรพวกผมเลยครับ พวกผมแค่ทำตามคำสั่ง” พวกมันเปลี่ยนสรรพนามทันทีเมื่อเห็นท่าทางเอาจริงของเข้ม
“ใครสั่ง” ทรรศนัยถามทั้งที่รู้คำตอบอยู่แล้ว
“พะ พวกเราไม่ทราบครับ รู้แต่ว่าเป็นคนของ HIP” ทรรศนัยยิ้มมุมปากและลุกขึ้นยืน
“พวกมันให้มึงทำอะไร”
“คนของ HIP สั่งให้พวกเรามาส่งของให้ลูกค้าที่นี่ เดี๋ยวเขาจะส่งคนแอบมาถ่ายคลิปว่าที่ผับนี้มีการลักลอบจำหน่ายยาเสพย์ติด แต่คนที่ว่ายังไม่มาพวกพี่ก็มาเจอผมซะก่อน”
“หึ เจ้านายพวกมึงนี่ช่างไม่มีสมองเอาซะเลย คิดจะทำลายคู่แข่งทั้งทีก็คิดได้แต่วิธีกระจอกงอกง่อย”
“พะ พวกเราทำไปเพราะแค่อยากได้เงิน อย่าทำอะไรพวกเราเลยครับ ปล่อยพวกเราไปเถอะ” ไอ้ตัวที่ดูท่าทางจะเป็นหัวหน้าทีมขอร้องอ้อนวอนอย่างกลัวตาย
“กูเคยเตือนพวกมึงแล้วใช่ไหมว่าอย่ามาทำอะไรชั่วๆ ที่นี่ แต่พวกมึงก็ไม่ฟัง มึงอยากจะท้าทายใช่ไหม”
“ปะ เปล่าครับ พวกเราแค่ทำตามคำสั่งเพราะต้องการเงิน
“งั้นพวกมึงก็ต้องรู้ว่าถ้าเห็นแก่เงินแล้วเอาสิ่งสกปรกมาแปดเปื้อนในถิ่นกูต้องเจอกับอะไร จัดการด้วยนะพี่เข้ม” ทรรศนัยลุกขึ้นยืนเมื่อไม่มีอะไรตื่นเต้นน่าสนใจสำหรับเขาอีกต่อไป
“ครับนาย” ทรรศนัยใช้สองมือล้วงกระเป๋าและเดินกลับขึ้นไปด้านบนโดยทิ้งเศษสวะสามตัวนี้ให้ลูกน้องเล่นสนุกก่อนจะนำไปส่งคืนเจ้าของ หูเขาแว่วเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดก่อนที่ประตูจะปิดลง แต่นั่นไม่ได้สำคัญอะไรกับเขาเลยสักนิด พวกมันควรได้รับบทเรียนว่ากำลังเล่นอยู่กับใคร
สนามบินชาร์ลส์เดอโกล (Paris – Charles de Gaulle Airport) ประเทศฝรั่งเศส แคทเธอรีนกำลังทำการ เช็กอินกับเก๋ไก๋เพื่อเตรียมตัวเดินทางกลับประเทศไทย หลังจากเดินทางมาถ่ายแบบกับนิตยสารเล่มหนึ่งนานถึงสองอาทิตย์ ระหว่างนั้นเธอก็ได้รับรูปภาพจากบุคคลปริศนาที่ส่งมาในไลน์ส่วนตัว และเมื่อเปิดดูเธอก็รู้สึกตัวชาวาบก่อนจะรู้สึกได้ถึงความโกรธที่แล่นขึ้นเป็นริ้วๆ จนเก๋ไก๋สังเกตเห็น
“เป็นอะไรเคท”
“พี่เก๋” แคทเธอรีนมองหน้าผู้จัดการคู่ใจก่อนจะส่งโทรศัพท์ให้อีกฝ่ายดู
“อุ๊ยตายแล้ว อกอีแป้นจะแตก” ภาพที่ปรากฎในโทรศัพท์คือภูดิศในสภาพเปลือยนอนอยู่บนเตียงโดยมีผู้หญิงปริศนาในสภาพเปลือยเปล่าเช่นกันนอนซบอยู่บนอก แม้จะมีผ้าห่มคลุมเอาไว้แต่ภาพที่เห็นก็ทำให้คนมองเข้าใจได้ไม่ยากว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างระหว่างทั้งคู่ แม้จะไม่เห็นหน้าแต่แคทเธอรีนก็รู้ได้ทันทีว่าหญิงสาวปริศนาคนนั้นคือใคร ญารินดานางแบบคู่ปรับตลอดกาลของเธอนั่นเอง แคทเธอรีนรู้สึกราวกับมีไฟแห่งความแค้นกำลังเผาไหม้เธอจนแทบแหลกเป็นจุน สาบานเลยว่าถ้าตอนนี้เธออยู่ตรงนั้น คงได้จิกญารินดาลงมาตบให้หายแค้น
“ใจเย็นๆ นะเคท” เก๋ไก๋ปลอบแคทเธอรีนที่กำลังอยู่ในอาการโกรธจัดจนน้ำตาคลอ
“ผู้ชายสารเลว ชายโฉดหญิงชั่ว” ก่อนหน้านี้ภูดิศยังทำท่าคลั่งรักเธอหนักหนา แต่เพียงแค่สองอาทิตย์ที่ไม่ได้เจอและเธอไม่ค่อยมีเวลารับโทรศัพท์เขา เหตุการณ์ก็เป็นอย่างที่เห็น
“เคทรู้หรือเปล่าว่าผู้หญิงในภาพเป็นใคร ทำไมถึงส่งรูปพวกนี้มาให้ในไลน์ส่วนตัวได้”
“นังญาญ่า”
“อะไรนะ”
“ผู้หญิงในรูปนั่นคือนังญาญ่าเคทจำได้ ต่อให้ไม่เห็นหน้า เห็นแค่ด้านข้างที่มีเส้นผมบังเคทก็จำได้”
“เคทแน่ใจนะ”
“แน่ซะยิ่งกว่าแน่อีกค่ะ เคทจะจำคู่อาฆาตของตัวเองไม่ได้ได้ยังไง” ญารินดาคือนางแบบยอดนิยมที่เข้าวงการมาก่อนเธอแต่อายุเท่ากัน เธอรู้สึกไม่ถูกชะตากับอีกฝ่ายตั้งแต่แรกเห็นเพราะไม่ชอบการมองคนด้วยหางตา ยิ่งกับนางแบบหน้าใหม่หรือคนที่ไม่ได้มีชื่อเสียงโด่งดังแล้ว อีกฝ่ายแทบจะมองไม่เห็นหัว นอกจากนี้เธอยังไม่ชอบพฤติกรรมที่อีกฝ่ายแสดงกับทีมงาน ไม่ว่าจะเป็นการจิกหัวใช้หรือเอาแต่ใจ ต้องการให้คนอื่นพะเน้าพะนอเอาใจตลอดเวลา
แต่เหตุการณ์ที่ทำให้เธอและอีกฝ่ายเป็นศัตรูกันอย่างเปิดเผยก็คือการที่เธอยื่นมือเข้าไปช่วยทีมงานคนหนึ่งที่โดนญารินดากล่าวหาว่าทำน้ำอัดลมหกใส่ชุดราคาแพงที่ห้องเสื้อชื่อดังให้ยืมมาถ่ายงาน ทั้งๆ ที่เธอเห็นเต็มตาว่าอีกฝ่ายปัดมือไปโดนจนหกใส่ตัวเองเพราะมัวแต่เล่นโทรศัพท์ ทีมงานสาวซึ่งเป็นเด็กฝึกงานถึงกับร้องไห้เพราะกลัวต้องชดใช้ค่าเสียหาย แต่เธอที่อยู่ในเหตุการณ์และเห็นทุกอย่างจึงไม่รอช้าที่จะเป็นพยานให้เด็กสาวคนนั้น นั่นทำให้ญารินดาโกรธมากเพราะโดนทีมงานมองด้วยสายตาตำหนิ รวมถึงหัวหน้ากองบรรณาธิกาที่มาดูการถ่ายแบบในวันนั้นก็ตำหนิอีกฝ่ายที่โยนความผิดให้คนอื่น
ญารินดาไม่กล้าโวยวายเพราะบรรณาธิการท่านนั้นขึ้นชื่อว่าเป็นผู้ใหญ่ที่รักความยุติธรรมและมีอิทธิพลมากในวงการ หวยจึงมาออกที่เธอ เพราะญารินดาโทษว่าเธอเป็นต้นเหตุให้ทุกคนมองตัวเองเป็นนางมาร้าย หลังจากนั้นมาอีกฝ่ายก็มักจะจิกกัดเธอทุกครั้งที่มีโอกาสและชิงดีชิงเด่นกันตลอด แต่เธอคาดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะเลวถึงขนาดมายุ่งกับผู้ชายที่ใครๆ ก็รู้ว่ากำลังตามจีบเธออยู่
“คุณภูนะคุณภู เสียแรงที่พี่อุตส่าห์เชียร์ ไม่น่าเป็นคนแบบนี้เลย” เก๋ไก๋บ่นอย่างเสียความรู้สึกที่เธอหลงไปเชียร์คนผิด แต่ก็โล่งใจแทนแคทเธอรีนที่เธอรักเหมือนน้องสาว ที่รู้เช่นเห็นชาติไฮโซหนุ่มคนนั้นก่อนที่จะตกลงปลงใจเป็นแฟนด้วย
“แล้วนี่เคทจะทำยังไง”
“ไม่ทำยังไงค่ะ ทางใครทางมัน เขาอยากสมสู่กับแม่ญารินดาก็เชิญตามสบาย”
“เคทโอเคใช่ไหม” เก๋ไก๋ถามอย่างเป็นห่วงคนที่เธอรักเหมือนน้องสาวแท้ๆ
“มันก็ไม่โอเคเท่าไหร่หรอกค่ะ โดนหยามขนาดนี้ แต่เคทไม่ได้เสียใจมากมายอะไร แค่เสียความรู้สึกมากกว่า”
“อย่างนั้นก็ดี น้องสาวของพี่ทั้งสวยทั้งเก่งขนาดนี้ มีผู้ชายดีๆ รออยู่อีกเพียบ”
“คอยดูนะ เคทจะหาผู้ชายคนใหม่ที่ดีกว่าเริ่ดกว่าอีตาภูนี่อีก” แคทเธอรีนกล่าวอย่างเคียดแค้นที่ถูกคู่อริตลอดกาลอย่างญารินดาหยามด้วยการแย่งผู้ชายของเธอไปครอง เธอจะทำให้สองคนนั้นรู้ว่าคนอย่างเธอไม่ได้สิ้นไร้ไม้ตอกเรื่องผู้ชายและสามารถหาคนใหม่ที่ดีกว่าได้อย่างแน่นอน
- Writer
