ณ ร้านอาหารชื่อดัง
แล้วหลังจากที่ไปคุยงานเสร็จ เขาก็ไปรับคนตัวบางมาทานข้าวต่อ ซึ่งเธอก็ดูดีอกดีใจเป็นอย่างมาก
“ขอบคุณนะคะเฮียเฟย” รมิดาก็ยังคงยิ้มด้วยความยินดีอยู่
“ครับ คุณหนูทานเยอะ ๆ นะ”
“ค่ะ เฮียเฟยก็ด้วยนะ” แล้วเธอก็ตักอาหารใส่จานให้เขา ด้วยความรู้สึกที่อิ่มอกอิ่มใจ
สองหนุ่มสาวนั่งทานข้าวด้วยกันอย่างมีความสุข โดยไม่ได้สนใจ สายตาคู่หนึ่งที่จับจ้องมาที่พวกเขาเลยแม้แต่น้อย
“อร่อยกันมากไหม” และในตอนนั้นเสียงกังวานของผู้ชายคนหนึ่งก็ดังขึ้น
ทั้งสองคนก็เงยหน้าขึ้นมองตามเสียง ก็พบกับเมธี ที่จ้องพวกเขาด้วยสายตาที่ไม่พอใจอยู่
“พี่เมท”
“ใช่ พี่เอง ลืมพี่ไปแล้วเหรอ ทำไมถึงมากับไอ้ขี้ข้านี่ได้” เขาถามพร้อมกับหันหน้าไปมอง ชยกรด้วยสายตาและน้ำเสียงที่เหยียดหยัน
“พูดบ้าอะไร อย่ามาทำตัวสถุนแถวนี้นะ” ด้วยที่แคร์คนรักรมิดาก็รีบพูดออกไป ด้วยความไม่พอใจในทันที
“น้องเจิน!” เมธีพูดขึ้นเสียงดัง พร้
