“พวกแกว่าอะไรนะ!” เมื่อได้ยินที่เพื่อนร่วมงานทั้งสองคนบอก พลอยที่นั่งดูรายละเอียดงานอยู่ ก็รีบเงยหน้าขึ้นมาถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ
“ยัยเด็กนั่นลงมาจากรถคุณเฟย”
“เป็นไปได้ไหมที่จะแค่ติดรถมา”
“แต่ว่า...”
“แต่ว่าอะไร!”
“เหมือนสองคนนั้น จะรู้จักกันมากกว่าคนที่แค่ติดรถมาด้วยกันด้วยนะ”
“นี่ ๆ ฉันถ่ายรูปไว้ด้วย” แล้วหน่อยก็ส่งรูปที่ถ่ายไว้ ให้กับพลอยดูในทันที
“...” เมื่อได้เห็นภาพของสองคนนั้น สายตาของความไม่พอใจก็ฝุดขึ้นมาบนใบหน้าสวย เธอจะไม่ยอมเด็ดขาด
“น้องเจิน อันนี้งานสัมมนาที่จะจัดขึ้นอาทิตย์หน้าค่ะ ลองทำโบรชัวร์ แล้วก็เอาไปให้แผนกอื่นต่อเลยนะ มีแบบแนบให้ด้วย”
“ได้เลยค่ะพี่ปราง แต่เอ๊ะ งบประมาณในการทำโบรชัวร์ จะแพงขนาดนี้เลยเหรอคะ” เมื่อเห็นใบเสนอราคาที่แปะมาด้วย ก็ต้องรู้สึกแปลกใจ
“พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน อันนี้เป็นส่วนของหัวหน้าแผนกทำมานะ”
“...” แปลกมาก มันไม่น่าจะมีราคาที่สูงมากข
