“ถ้าจะยอกันขนาดนี้ฉันคงไม่ใช่คนธรรมดาแล้วล่ะค่ะ ฉันคงจะเป็นนางฟ้าชัดๆ เลย” ธารพิมลตอบออกมาด้วยรอยยิ้ม ในขณะที่ร่างสูงไม่สามารถอดใจไหว เขาหอมแก้มเธอไปหนึ่งที และหญิงสาวก็ไม่ได้หลบแต่อย่างใด เขาแสดงออกถึงความรักที่เขามีต่อเธอ เพราะฉะนั้นเธอก็คงไม่สามารถปฏิเสธเขาได้ ธารพิมลรู้สึกว่าตนเองโชคดีเป็นอย่างมากที่ได้อยู่เคียงข้างเขา วันเวลาร้ายๆ ในชีวิตของเธอคงหมดสิ้นไปแล้ว ตอนนี้น่าจะเป็นวันเวลาดีๆ ที่เข้ามาทำให้มีความสุขเป็นอย่างมาก
อะไรที่ไม่เคยคิดไม่เคยฝันมาก่อน เธอก็ได้รับมันจากเขา มาตอนนี้ชีวิตของธารพิมลแทบไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว ขอแค่ให้เธอมีชีวิตที่ยืนยาวได้อยู่กับลูกและสามีที่รักเธอมาก ให้อยู่แบบนี้ไปนานๆ เลย
“ใช่ครับนางฟ้าจริงๆ นางฟ้าที่ทำให้ฉันไม่สามารถลืมเธอได้เลย ไม่ว่าจะตอนนี้หรือเมื่อหลายปีก่อน” ธีภพตอบออกมาตามจริง เพราะจำฝังใจ เพราะไม่เคยลืม แต่ไม่อยากจะแหกกฏของตนเอง เขาก็เลยสูญเสียว
