"แด๊ดดี๊หนูกลัวจังเลยค่ะ" "ไม่ต้องกลัวนะ แด๊ดดี๊อยู่ข้างๆหนูเสมอ" เขากุมมือฟารินไว้แน่น พร้อมจูบเบาๆลงกลางหน้าผากมน วันนี้เป็นวันที่จิ๋วจะได้ลืมตาออกมาดูโลก หลังจากอยู่ในท้องฟารินมาเป็นเวลานานถึงเก้าเดือน เขารู้ว่าฟารินกลัวการคลอดลูก เพราะเธอต้องคลอดแบบธรรมชาติ แถมยังเป็นการคลอดลูกครั้งแรก ไม่ได้ผ่านประสบการณ์อะไรมาก่อน ทำให้เธอกลัว เขาเชื่อว่าเธอเก่งและจะผ่านความเจ็บปวดที่สวยงามในครั้งนี้ไปได้ "แด๊ดดี๊ว่าหนูจะพาจิ๋วออกมาได้ไหม" เธอกลัว กลัวว่าเธอจะทำไม่ได้ น้ำตาเริ่มคลอเคล้ารอบดวงตา เธอทั้งกลัวและเจ็บท้องในเวลาเดียวกัน "ได้สิ เพราะเด็กโง่ของแด๊ดดี๊ เก่งที่สุดในสามโลกเลย ในตอนที่เบ่งหนูจับมือแด๊ดดี๊ไว้แน่นๆนะเข้าใจไหม?" "เข้าใจค่ะ" "ดีมาก" เขาเชื่อว่าเด็กโง่ของเขาเก่ง และจะพาจิ๋วออกมาได้อย่างปลอดภัย เสียงของแพทย์หญิงที่ดูแลฟารินมาตั้งแต่เริ่มฝากครรภ์ดังขึ้น เป็นสัญญาณบอกว่า จิ๋วกำลัง