"อาทิตย์หน้าผมมีแสดงละครเวที พี่จะมาดูผมไหม?"
"อย่างนายเหรอเล่นละครเวทีได้ ถ้าให้เดาคงได้บทเป็นต้นไม้ใช่ไหม?"
"ใครบอก หล่อระดับพระเอกเกาหลีแบบนี้ ก็ต้องเป็นพระเอกสิครับ"
เจด้าถอนหายใจพรืดพลางส่ายหน้าไปมาเอือมระอากับริท เธอหยิบไวน์ชั้นเลิศขึ้นมาจิบอย่างละเมียดละไม สายตาทอดมองออกไปนอกระเบียงห้องนอน
"พี่จะไปใช่ไหม?"
"อยากให้ฉันไปขนาดนั้นเลยเหรอ" ดวงตาคู่สวยปรายมองคู่สนทนาเพียงนิด แล้วหยัดกายขึ้นเดินตรงไปหาริท โดยยังถือแก้วไวน์ไว้ในมือ จังหวะที่ลุกขึ้น แขนเสื้อคลุมสีเข้มข้างหนึ่งของหญิงสาวหล่นลงจากไหล่มน
เธอนั่งลงบนตักแกร่ง มือเรียวเชยคางของริทขึ้น ให้ใบหน้าเสมอกับเธอ กลิ่นไวน์จากปากของเธอทำให้เขาอยากจะลิ้มลองรสของมันดู ไม่ใช่จากแก้วแต่เป็นจากปากของเธอ
"ถ้าพี่ไป ผมคงแสดงได้ดีกว่านี้"
"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันหืม?" เธอไม่ว่าเปล่า ใบหน้าสะสวยโน้มลงมายังซอกคอของเขา ก่อนที่เธอจะแตะริมฝีป
