“ผมว่าคุณเตชินปล่อยคุณโรสรินดีกว่านะครับ” เสียงทุ้มเอ่ยแทรกขึ้นและเดินเข้ามาท่ามกลางความอลเวงวุ่นวายที่หญิงสาวตรงหน้าเขากำลังสู้รัดเวียงให้ตัวเองเป็นอิสระ
ลูกน้องของเตชินทำท่าจะเข้ามาเอาเรื่อง แต่ชิเอลเขาก็มีลูกน้องที่พร้อมอารักขาเช่นกัน เมื่อเห็นอีกฝั่งพร้อมจะมีเรื่อง ลูกน้องฝั่งชิเอลก็รีบเดินเข้ามาและประชิดนายของตัวเองและมองฝ่ายตรงข้ามด้วยสายตาที่น่ากลัว
“ใจเย็น ๆ ครับ ผมก็แค่จะตามตัวเลขากลับไปทำงานก็แค่นั้นเอง” เตชินพูดขึ้นเคลียร์เมื่อเห็นชายหนุ่มตรงหน้าทำหน้านิ่ง และพร้อมจะกระโจนใส่เขาได้ทุกเมื่อ
“นี่มันเลยเวลางานแล้วนะครับ เลขาต้องทำงานล่วงเวลาขนาดนี้เลยเหรอครับ” ชิเอลถามหน้านิ่งและมองมาที่หญิงสาวที่ส่งสายตามาให้เขาช่วยเหลืออย่างน่าสงสาร
“คุณอย่ามายุ่งดีกว่านี่มันเด็กของผม ผมจะทำอะไรกับเธอก็ได้ คุณกับผมเราติดต่อกันแค่เรื่องธุรกิจดีกว่านะครับคุณชิเอล”
“ถ้าเป็นเรื่องของธุรกิจผมยิ่ง
