หลายวันต่อมา
บริษัท JM มอเตอร์โชว์
“คุณเรียกฉันมาทำไมค่ะ บอส” โรสรินจงใจกระแทกเสียงช่วงท้ายเป็นการบอกเขานัย ๆ ว่าเธอนั้นไม่พอใจ
“เตรียมตัวออกไปข้างนอกกับผม”
“แล้วทำไมฉันต้องไปกับคุณด้วย”
“เวลางานไหมโรสริน ในบริษัทนี้มีเธอคนเดียวที่ยอดขายสูง และขายเก่งที่สุด ไม่ใช่เธอแล้วจะเป็นใคร” เตชินพูดด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง พลางหยิบเอกสารเข้ากระเป๋า และส่งให้หญิงสาวถือ
“ค่ะ” เธอยินยอมในที่สุดและรับกระเป๋าเอกสารที่เขาส่งให้หมุนหันหลังออกไปก่อน
เตชินได้แต่มองและส่ายหน้าไปมากับความดื้อดึงของหญิงสาว ถึงแม้เขาจะทำหน้านิ่งแต่กับมีรอยยิ้มพึงพอใจออกมาเล็กน้อย
“มานั่งนี่” เตชินสั่งเมื่อโรสรินเปิดประตูนั่งฝั่งข้างคนขับ
“ดิฉันเป็นลูกน้องไม่สมควรตีตนเสมอท่านค่ะ”
“โรสรินอย่าให้ผมต้องพูดซ้ำ” เธอถอนหายใจและเดินมานั่งข้างเจ้านายหนุ่มเสียไม่ได้ ถึงแม้ไม่อยากนั่งแต่ก็ต้องจำใจนั่ง และลอบแอบมองผ่านกระจกหลังก็เห็
