Zamir eğilip yüzünü yüzüme yaklaştırdığında uzaklaşmak için bir hamle yaptım. Ama başarısız olmuştum iki eliyle kollarımdan tutup bir adım atmama bile izin vermedi.
"Şu konu ha. Senin de kulağına geldi demek ki?"
Biliyordum, biliyordum doğru olduğunu. Başka bir kadının olduğunu tahmin etmiştim. Kaç gündür düşünmekten kafayı yediğim konu ortaya çıkmıştı sonunda. Ama canımı yakıyordu, keşke hiç duymasaydım diyorum. Bu kadar sarsılacağımı bilmezdim. Demek ki kendimi Zamir'e çok kaptırdım, haberim yok.
"Doğru, biliyordum zaten başka birisi olduğunu." dedim bende gözlerinin içine bakarak. Şu an gözlerimden ateş çıkarabilsem ateş çıkarıp ortalığı ateşe vermek isterdim. Kimsenin yüzünü bile artık görmeye tahammülüm kalmamıştı.
"Yanlış." dedi başını sallayarak. Hâlâ benimle oyun oyunuyordu.
