42. BÖLÜM: GÜVEN MESELESİ

1212 Words

Video bittikten sonra öylece kaldım, ne söyleyeceğimi ne diyeceğimi bilmiyordum. Sedat her şeyi bilerek yapmıştı. Aslında hepsi bir oyundan ibaretti. Zamir le aramıza girmek için yapmıştı. Ağzımı bıçak açmıyordu. Bilgisayarda ki bakışlarımı kaldırıp yatağın ucunda bana dik dik bakan adama baktım. Özür dilerim diye baktım, ne yapacaktım. Nasıl toparlayacaktım. Peki şimdi ne olacaktı? "Bitti mi?" Dediğin de başımı hafifçe olumlu anlamda salladım. Benden bir cevap bekliyordu. Gözlerinde ki o ifadeden anlamıştım. Ama yapamıyordum, dilimin ucuna o kadar kelime geliyordu ki, söylemek için dudaklarımı aralayıp aralayıp tekrar kapattım. Boğazım düğüm düğüm olmuştu. "ben..." Diye mırıldandım. "Özür dileme İpek." dedi kestirip atarak özür dileyeceğimi anlayarak hemen susturdu. Gözlerimi kaçırdı

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD