คนถูกกล่าวหาว่าเป็นสมภารหน้าหงิก หันไปมองซ้าย ไอ้พี่วีก็เงยหน้าหัวเราะลั่นอย่างสะใจ หันไปทางขวา พี่ชายไก่วัดที่ถูกเขาจับกินก็หันมาสบตาเขาทั้งยิ้มเยาะ เออ...ก็แค่เอาน้องมาทำเมีย มันผิดตรงไหนเล่า น้องก็น้องคนละสายเลือด อีกอย่างลุงเพชรเต็มใจยกน้องให้เขาเองด้วย และที่สำคัญ เขาไม่ได้ทำน้องป่องทั้งที่ยังเรียนไม่จบเหมือนไอ้กระต่ายน้อยสักหน่อย
เพลิงตะวันถอนหายใจหงุดหงิด เมื่อเถียงไม่ออก เขาก็เลิกคุยกับพวกชอบรุม หันไปหาน้องชายที่ตากำลังจะปิดมิปิดแหล่อยู่
“สรุปว่ามึงรักจริงหวังแต่ง แต่เพราะน้องน่ารักเลยอดใจไม่ไหวใช่ไหม” สามหนุ่มใหญ่ที่นั่งฟังเพลิงตะวันเค้นคนเมาพากันส่ายหน้า เรื่องชาวบ้านนี่วุ่นวายกับเขาจริงๆ ไอ้เพลิงเอ๊ย!
“ผมพยายามอดใจแล้วนะโว้ย! พี่รู้ไหม ตอนแรกผมไม่กล้าทำอะไรหนูจ๋า ผมกลัวน้องตื่นตกใจ กลัวน้องไม่รัก กลัวน้องไม่มาหา ผมต้องอดทนอดกลั้น ผมโคตรทรมานเลย พี่เพลิงเข้าใจใช่ไหม เข้าใจความ
