“รับทราบครับ” เพชรนิลยิ้มให้เด็กหนุ่มทั้งสี่ แล้วเลื่อนประตูปิด ไม่ถึงห้านาทีเขาก็เปลี่ยนชุดเสร็จ ชายหนุ่มสวมรองเท้าผ้าใบ กางเกงยีนส์ เสื้อยืดและสวมทับด้วยเสื้อยีนส์แขนยาว เขาสวมหมวกแก๊ปของทีมฟุตบอลทีมโปรด สัญลักษณ์บนหมวกที่เด่นชัด ทำให้เจ้าสี่กุมารที่นั่งรออยู่บนมอเตอร์ไซด์พ่วงซาเล้งตาลุกวาว
“หมวกพี่กระต่ายเท่สุด” เจ้าไฟที่นั่งอยู่ส่วนพ่วงด้านข้างทักขึ้น เขามองด้วยสายตาหลงใหล
เพชรนิลยิ้ม สัญชาตญาณผู้บริหารทำให้เขาฉกชิงโอกาสทันที
“แลกกันไหม” เพชรนิลถาม เจ้าไฟตาลุกวาว
เพชรนิลถอดหมวกยื่นให้ไฟ แฝดน้องคนสุดท้องมองตาพี่ทั้งสามขอความเห็น เจ้าดินที่นั่งประจำตำแหน่งคนขับส่ายหน้าเป็นเชิงบอกว่าไม่ให้รับ แต่เจ้าน้ำที่นั่งซ้อนท้ายดินอยู่ และเจ้าลมที่นั่งอยู่บนพื้นซาเล้งรีบพยักหน้าบอกให้รับ เมื่อมติเสียงข้างมากบอกว่ารับได้ เจ้าไฟก็รีบถอดหมวกของตนยื่นไปเปลี่ยนกับหมวกของพี่กระต่ายทันที
รถมอเตอร์ไซค์
