"YOU ARE unfair, Deus!" Naipalo ko ang dalawang palad ko sa lamesa. Ang talim ng tingin ko sa kanya, my eyes were blazing. Right now, all I can feel while staring at him is hatred. Grabe na rin ang hingal ko dahil sa hindi na normal na paghinga ko gawa nga ng hindi na maarok na galit. Ang baon-baon ko mula sa Korea na sama ng loob ay natriple pa sa ngayon. My patience was stretched to its breaking point.
Leaning forward, "Calm down. Huwag kang mag-eskandalo rito," Deus muttered. Pinanlakihan niya ako ng mata na animo'y bata na pinapatahan niya sa kakulitan.
"How can I calm down?! Nabuntis mo lang siya, sasabihin mo na na mahal mo na siya! You're unbelievable!" Pero ni katiting ay hindi ako kumalma. Sa halip ay napatayo pa ako, dahilan para dumako ulit ang mga nagtatakang tingin ng mga ka
