พิมพ์ดาวเห็นประตูปิดสนิทลงก็นึกสงสัยว่าทำไมคนของเขาต้องล็อกประตูให้ พอหันมาทางเจ้าของห้องหรู ยังไม่ทันได้ปริปากพูดอะไรสักคำทั้งที่มีคำพูดมากมายที่อยากพูด แต่แค่มองหน้าเท่านั้นก็ถูกมาร์คัสขยับเข้ามาช้อนอุ้มเธอจนตัวลอย พาเดินลิ่วๆ ตรงเข้าไปยังอีกห้องหนึ่งที่มีประตูเชื่อมต่อถึงกันซึ่งเป็นห้องนอนของเขา มันมีขนาดใหญ่กว่าห้องนี้ ไม่ใช่ห้องนอนรับรองที่เมื่อคืนให้เอสเธอร์เข้ามาอาศัยนอน คนอุ้มทำเหมือนตัวเมียเบามาก ขณะที่คนถูกอุ้มทั้งงงทั้งตกใจสีหน้ายุ่งเหยิงที่จู่ๆ ก็ถูกจู่โจมแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว
“คุณมาร์คัส มาอุ้มฉันทำไมคะ ปล่อยฉันลงเถอะค่ะ จะพาฉันไปไหน”
“ไปห้องนอนฉันก่อน เธอก็รู้นี่ ฉันมันเป็นคนนิสัยไม่ดี หน้าด้าน หน้ามึน ฉันไม่ชอบการเสียเปรียบใคร ในเมื่อเธอได้ดูของฉันไปแล้ว คราวนี้ ฉันต้องได้ดูของเธอบ้าง จะดูให้เต็มตาเลย”
มาร์คัสตอบด้วยน้ำเสียงเน้นหนัก ตอนที่แกล้งพิมพ์ดาวที่โรงจอดรถก็เกือบทนไ
