“คนชั่ว! ฉันยังชดใช้ให้คุณไม่พออีกหรือไง!”
มาร์คัสไม่ได้คิดจะทำจริง แต่อยากดูฤทธิ์เมียว่าจะร้ายได้แค่ไหน
“อย่าเสียเวลาเลย เรามามีความสุขกันดีกว่า อีกนานกว่าลูกจะกลับเข้ามา” ก็เขาเล่นสั่งออเดอร์ลูกสาวไปเหยียดยาว
“คนเจ้าเล่ห์ คุณมัน...!”
“มันอะไร ตอนนี้ ฉันกำลังอยากจะมันกับเธอ สักยกนะ แล้วค่อยคุยกันดี...”
มาร์คัสยั่วประสาทแม่ของลูก และได้เห็นสีหน้าโกรธจัดของพิมพ์ดาว หน้าเธอแดงไปจนถึงลำคอระหง ชายหนุ่มห่างจากผิวเนื้ออ่อนนุ่มของเมียมาหลายปีทั้งที่จมูกมันยังจำกลิ่นหอมกรุ่นของผิวสาว ต่างจากคู่นอนคนอื่นๆ ที่ผ่านมาซึ่งมักได้กลิ่นน้ำหอมฉุนกึกจนเวียนหัว แต่ผิวกายของคนตัวเล็กช่างหวานหอมเหมือนผิวเด็กจนอยากฟัดให้จมเขี้ยว และไม่ว่าจะผ่านผู้หญิงมามากมายเพียงใด แต่พิมพ์ดาวคนเดียวที่เขาจำกลิ่นกายของเธอได้เสมอ
“ว้าย! ปล่อยนะ!”
“ยิ่งดิ้นแรง เธอจะเหนื่อยนะ ฉันเตือนไว้ก่อน แต่ถ้าอยากให้ฉันปล่อยเธอแล้วไป
