“อื้อ...” เขาเอามือปิดปากเธอเอาไว้ เธอทำท่าจะร้องเพราะคงตกใจที่โดนปลุกกลางดึกด้วยวิธีแสนวาบหวามเพียงนี้
“จุ๊ๆ อย่าเสียงดังสิจิ๊ เดี๋ยวลูกตื่น” เขาทำตัวเป็นสามีที่แอบสะกิดภรรยาตอนกลางดึกเพื่อชวนไปทำกิจกรรมรักโดยไม่ให้ลูกรู้ เธอหน้าแดงเมื่อคิดมาถึงตรงนี้
“อาวิชญ์มีอะไรคะ” เธอถามเขาเสียงเบาๆ แทบเป็นเสียงกระซิบ แกล้งไขสือไม่รู้ไม่ชี้เสียบ้าง อยากทำหื่นกับเธอดีนัก
“อาอยากจะกอดจิ๊แล้วก็... รักจิ๊” เขากระซิบข้างหู จิรดาหน้าแดง คนอะไรหน้ามึนจริงๆ ตอบมาได้โต้งๆ เธอก็อายนะ
“เดี๋ยวลูกตื่นค่ะ” เล่นตัวเสียบ้าง เดี๋ยวจะได้ใจ
“ไม่หรอก หนูวิหลับปุ๋ยไปแล้ว”
“ถ้าตื่นมาไม่เห็นเรา หนูวิอาจจะงอแงนะคะ”
“ไม่หรอกครับ อาสั่งเอาไว้แล้วว่าห้ามงอแง ดูสิกอดหมอนข้างหลับสบายเชียว” เขาชี้ชวน เธอมองตามแล้วเห็นวิชญ์นำหมอนข้างมาวางที่ที่เขานอนอยู่คราแรก ก่อนจะลุกข้ามเตียงมาหาเธออีกด้าน
“อาวิชญ์ไม่เอาค่ะ จะรังแกจิ๊อ
