หยุดเสือ (ธันวา&พริกแกง)

ชอบ

​

พริกแกงtlak

ตอนนี้พวกเรามาที่ร้านประจำของพวกเรา แต่ไม่รู้ว่าธันวาจะกินได้ไหม

พอถึงแล้วเราก็ลงจากรถแล้วก็เข้ามาในร้าน

"กินได้ปะร้านนี้" ฉันถามธันวาที่นั่งลงข้างๆ ฉัน

"ได้" เขาตอบฉันแล้วหยิบเมนูขึ้นมาดู

ร้านนี้เป็นร้านอาหารตามสั่งแต่พวกเราจะกินก็ประมาณต้มยำ ส้มตำนี้ต้องสั่งเลยขาดไม่ได้เลย

ตอนนี่เราสั่งอาหารมาหลายอย่างจนเต็มโต๊ะมีแต่อาหารรสเด็ดทั้งนั้นเลย

"กินเลยนะ" ฉันมองหน้าทั้งสามคนแล้วลงมือกิน ฉันกินไปคำนึงแล้วแต่ธันวายังไม่ได้กินสักคำเลย "ทำไมไม่กินอะ"

"........"

"เป็นไร" ฉันวางช้อนแล้วถามเขาอย่างจริงจัง

"ฉันไม่กินเผ็ด" เขาบอกแล้วมองหน้าฉัน

"เอ้า ทำไมไม่บอก" ฉันพูดแล้วเอื้อมมือหยิบไก่ทอดมาวางตรงหน้าเขา "กินไก่ได้ไหม"

"ได้" เขาว่าแล้วหยิบได้เข้าจานตัวเองก่อนจะกิน

ตอนนี้ฉันกับเพื่อนกินข้าวกันไปคุยกันไป ทำไมวันนี้มันอร่อยจังเนี่ยกินเยอะผิดปกติเลย สงสัยต้องออกกำลังกายอีกแล้ว

"ธันวาลองชิมนี้ดูก่อน" ไอ้ภีร์ยื่นจานยำหมูยอให้ธันวา ฉันก็มองหน้ามันสลับหน้าธันวา

"ถ้ากินไม่ได้ก็ไม่ต้อง" ฉันพูดแล้วยื่นจะจับมือไอ้ภีร์ออก

"ลองดูก็ได้ครับ" เขาพูดแล้วยิ้มให้ภีร์แล้วหยิบมาก่อนจะตักหมูยอเข้าปากคำใหญ่

ฉันมองหน้ากับหมิวว่ามันไอ้ภีร์ต้องแกล้งธันวาแน่นอน พอกินคำแรกเขาก็หน้าแดงก่อนจะวิ่งออกไปนอกร้าน

"มึงไปแกล้งเขาทำไมวะภีร์" ฉันถามมันด้วยหน้าที่เหนื่อยก่อนจะหยิบขาดน้ำแล้วตามธันวาออกไป

พอวิ่งออกมาก็เห็นธันวาที่กำลังคายยำทิ้ง

"น้ำ" ฉันวิ่งเข้าไปหาเขาแล้วยื่นน้ำให้

"ขอบคุณครับ" เขารับไปแล้วดืมมันจนหมด ตอนนี้หน้าเขาแดงเหงื่อออกไปหมด

"กินไม่ได้แล้วจะไปกินทำไมวะ "

"อยากกินให้ได้ไงวันหลังจะได้มาด้วยอีก" เขาพูดในขณะที่หน้าแดงอยู่ แล้วทำไมต้องอยากมากินด้วยทีหลังตอนเย็นยังทะเลาะกันอยู่เลย

"ถ้ากินไม่ได้ก็น่าจะบอกตั้งแต่แรกจะได้เปลี่ยนร้าน"

"........" เขาไม่ได้ตอบอะไร

ตอนนี้ฉันเข้ามาในร้านก็เห็นว่าหมิวกำลังดุไปภีร์อยู่

"เมื่อกี้ไม่ได้แกล้งนะ เเค่อยากให้ลองดู" พอธันวานั่งลงมันก็พูดขึ้น

"มึงแกล้ง" ฉันกับหมิวพูดขึ้นพร้อมกันแล้วมองมัน

พอคุยกันเสร็จฉันเราก็เดินออกมาขึ้นรถทันที แล้วไอ้ภีร์ก็ขับไปที่คอนโดมัน

"เดียวกูขึ้นไปเอาชีสข้างบนด้วยนะ" พอมันจอดรถฉันก็พูดขึ้น

"งั้นผมกลับแล้วนะครับ " ธันวาพูดแล้วลงจากรถไปขึ้นรถตัวเอง

ตอนนี้ฉันอยู่ที่ห้องหมิวแล้วและนั่งที่โซฟาส่วนมันสองคนก็ยืนกอดอกมองฉัน ที่บอกจะมาเอาชีสเนี่ยไม่มีหรอกแค่จะมาถามว่าคิดว่าไงกับธันวา

"กูคิดว่ามันชอบมึงพริกแกง" ภีร์พูดขึ้น

"ชอบกู" ฉันว่าไม่น่าใช้เจอกันแค่ไม่ถึงอาทิตย์จะมาชอบได้ไง "เขามีแฟนแล้ว"

"เขาไม่ได้มีพิษมีภัยอะไรหรอกดูจากวันนี้แล้ว ที่สืบเรื่องแกไม่ต้องไปคิดมาก" หมิวพูดขึ้น

"ค่อยสบายใจขึ้นหน่อย"

"สบายใจไม่ได้ก็กูบอกว่ามันชอบมึง" ภีร์พูดขึ้นอีกรอบ

"เขามีแฟนแล้วไอ้ภีร์"

"เขาอาจจะทำแบบนี้กับทุกคนก็ได้ไม่ได้ชอบแกหรอก" หมิวพูด

"ทำอะไรวะ"

"ก็ทีบอกว่ามึงนั่งมันโป๊ แล้วยังบอกให้มึงอ้อนก่อนอีก"

"มึงคิดมากไปภีร์"

"ไม่มากหรอก มึงคอยดูเลย"

"ค่อยดูอะไรเมื่อตอนเย็นกูยังทะเลาะกันอยู่เลย"

"นั้นไง คนมันไม่ได้แคร์กันไม่ได้คิดอะไรจะทะเลาะกันทำไมวะ"

จริงอย่างที่มันพูดมันน่าคิดเหมือนกันนะ แต่เขามีแฟนแล้วจะมาชอบได้ยังไงเจ้าชู้ใช้เล่นนะเนี่ย

"กูกลับละ" ฉันว่าแล้วลุกขึ้น

"เอ้อ ขับรถดีๆนะแก" หมิวพูดขึ้น

ฉันใช้เวลาขับรถจากคอนโดหมิวไม่นานก็ถึงคอนโดตัวเอง พอถึงห้องแล้วชั้นก็รีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วมานั่งทำงานต่อ

Line/ธันวาเองค๊าบบบ

ธันวา:ถึงห้องยัง

ฉันหยิบโทรศัพท์มาดูก็เห็นว่าเป็นธันวาที่ไลน์มา ฉันกำลังจะกดตอบไปแต่เขาก็กดโทรไลน์มา

ธันวาtalk

ตอนนี้ผมอาบน้ำกำลังจะนอนก็เลยส่งข้อความหาพริกแกงแต่เธอตอบช้าผมเลยกดโทรไลน์ไปสะเลย

"ทำไรทำไมไม่ตอบ"

(กำลังจะตอบ) เธอพูดแล้วเอาใส่หูแต่นี้มันเป็นวิดิโอคลอนะเธอไม่รู้หรอ

"มันเป็นวิดิโอคลอพริกแกง" ผมบอกเธอเสร็จเธอก็เอาออกมาดูแล้วตั้งไว้ให้เห็นหน้าเธออย่างเต็มๆ

(มีอะไร )

"ไม่มีอะไรแค่จะถามว่าถึงห้องยัง"

(ถึงแล้ว) เธอตอบแต่สายตาก็ไม่ได้มองมาที่ผมเลยเอาแต่มาไอแพดของเธอ

"แล้วทำอะไรอยู่"

(ทำงาน ต้องรีบทำเดียวจะไม่ว่าง)

"จะไปไหน"

(ติวให้เด็ก) คำตอบของเธอทำเอาผมยิ้มไม่หุบเลย

"ไม่เด็กแล้วนะ"

(หรอออออ)

"แล้วจะนอนตอนไหนละดึกแล้วนะ"

(ประมาณ5ทุ่ม พรุ่งนี้ไม่มีเรียนเช้า) ครั้งนี้เธอพูดแล้วมองหน้าผมก่อนจะยิ้มให้

"ถ้างั้นเดียวคุยเป็นเพื่อน"

(ไม่เป็นไร นอนก่อนเลย)

"ก็บอกว่าจะคุยด้วยไง" เธอก็พยักหน้าให้ผมแล้วกลับไปสนใจงานที่ทำต่อ

ผมไม่เคยทำกับใครแบบนี้มาก่อนเลยนะเนี่ย ไม่เคยมองใครน่าเท่าเธอด้วยอย่าบอกนะว่าผมจะชอบเธอ โอ๊ยเสืออย่างผมจะมาเจอเหยื่อน่ารักแบบนี้แล้วแพ้ทางไม่ได้นะ

พริกแกงtalk

ตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบๆ 5ทุ่มแล้ว พอทำงานเสร็จฉันก็เก็บของแล้วก็เดินไปปิดไปแต่เดียวนะทำไมโทรศัพท์มีเเสงสว่างขึ้น อ่อฉันคลอกับธันวาอยู่นิทำไมขี้ลืมแบบนี้ ฉันรีบวิ่งไปหยิบโทรแล้วมานอนที่เตียง

(ลืมหรอว่าคุยกับฉันอยู่) เขาถามขึ้น นี้ถึงว่านอนหลับไปแล้วสะอีก

"อืม ฉันเป็นคนขี้ลืมอะ" เรื่องขี้ลืมยกให้ฉันเลยฉันเป็นคนขี้ลืมๆ มากๆ

(คนๆ ทั้งคนลืมไงได้ไงวะ)

"ขอโทษๆ แล้วจะนอนยังฉันจะนอนละนะ"

(อืม ง่วงก็นอนดิ)

"ขอบคุณนะที่คุยเป็นเพื่อนอ่ะ " ฉันว่าแล้วยกมือบ่ายๆ เขา

(ฝันดีนะครับ) เขาพูดจบก็กดวางทันที

เนี่ยถ้ามาบอกฝันดีมาคุยเป็นเพื่อนฉันจะชอบเขาเอาง่ายๆ เลยนะฉันยิ่งหวั่นไหวง่ายอยู่ แต่ไม่ได้ฉันชอบเขาไม่ได้เขามีแฟนแล้วฉันแย่งแฟนคนอื่นไม่ได้

@เช้าของอีกวัน

ฉันตื่นเช้าเลยวันนี้แต่ไม่มีเรียนนะไม่รู้ว่าตื่นมาทำไม แล้วเช้านี้ก็สดใสมาก ฉันนอนเล่นโทรศัพท์ไปก็คิดถึงคำที่เขาพูดเมื่อคืนที่บอกฝันดีฉันคิดทีไรมันเผลอยิ้มตลอดเลย

ฉันรีบอาบน้ำแต่งตัวออกแล้วไปหาหมิวที่คอนโด ฉันขับรถไม่นานก็ถึงแล้วรีบเข้าไปในห้องหมิวทันที แต่ฉันโทรบอกเขาแล้วนะ

"ทำไมตื่นเช้าละ" หมิวที่ออกมาจากห้องในสภาพชุดนอนถามฉันที่กำลังป้อนอาหารมิกิ

"นอนไม่ค่อยหลับ เช้านี้ทำอะไรกินของกินด้วยนะ"

"อืม เดียวฉันอาบน้ำก่อนจะออกมาทำนะ" หมิวพูดแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปส่วนฉันก็หันมาสนใจมิกิ

ธันวาtalk

ตอนนี้ผมตื่นมาเรียนแล้วครับและก็เข้ามาเป็นคนสุดท้ายอีกตามเคย

"สายเสมอ สายตลอด สายทุกวัน" มนัสท์พูดขึ้นขณะที่ผมนั่งลงใกล้ๆ มัน

"......" ผมไม่ได้สนใจที่มันหรอกครับ ผมเอาแต่คิดว่าผมชอบพริกแกงรึเปล่า

ผมเข้ามาในห้องก็ไม่ได้สนใจที่อาจารย์สอนเลยเอาแต่คิดเรื่องพริกแกงอย่างเดียว

"มนัสท์มึงว่าชอบคนๆ นึงได้ไหมวะ" ผมถามมนัสท์ที่ตั้งใจเรียนอยู่

"ไม่ได้หรอก คนอย่างมึงต้องซื้อกิน" มันตอบแต่ไม่ได้สนใจผมเลย

"มนัสท์เอาดีๆ "

"มึงจริงปะเนี่ย"

"จริงจังดิ"

"ถ้าจริงจังรอก่อนตอนนี้กูเรียนตั้งใจเรียนอยู่" มันว่าแล้วหันไปสนใจอาจารย์ ส่วมผมก็ซุบหน้าลงกับโต๊ะแล้วแอบหลับเหมือนเดิม

"จะคุยกับกูแบบจริงจังได้รึยัง" ผมถามมันที่เล่นโทรศัพท์หลังกินข้าวเสร็จ

"มึงไปชอบใครวะ" มันว่าแล้ววางโทรศัพท์

"เอ้อ มึงไม่ต้องรู้หรอก" ผมพูดแล้วหันไปหามิ้นท์ "มิ้นท์มึงว่ากูจะชอบคนๆ นึงได้ปะ"

"มึงต้องถามตัวเองดิ มาถามคนอื่นเขาจะรู้ไหม" มิ้นท์ตอบ

"กูรู้สึกว่ากูอยากกินข้าวกับเขาอยากคุยโทรศัพท์ด้วทุกวันอยากเห็นหน้าทุกวัน"

"แค่นี้มันไม่พอหรอกธันวา มึงก็รู้สึกแบบนี้กับคนอื่นมึงไปกินข้าวกับเด็กมึง มึงโทรหาเด็กมึงทุกวัน" มนัสท์พูด

"มึงอาจจะแค่เหงาไง กูเดาว่ามึงไม่ค่อยเจอเด็กมึงใช่ไหม" มิ้นท์พูด

ก็จริงอย่างที่มันพูดนะครับผมไม่ได้เจอแพรเลยช่วงนี้พอเคลียร์เรื่องนั้นจบก็ยังไม่ได้เจอกัน

"ถ้ามึงไม่ได้ชอบเขาอะก็อย่าทำให้เขาคิดไปเอง อย่าโทรไปทุกวันอย่าชวนกินข้าวกันทุกวันผู้หญิงยิ่งชอบคิดไปเองอยู่ "

"ยังไงวะมนัสท์"

"กูจะบอกนะแค่มึงจับไหล่เนี่ยผู้หญิงคิดไปไกลแล้วนะ ทั้งๆ ที่มึงก็ไม่ได้คิดอะไรเลยถูกไหม ก็เหมือนแบบมึงชวนเขากินข้าวทุกวันแต่มึงก็ไม่ได้คิดอะไร แต่เขาอาจจะคิดว่ามึงชอบเขาไง มึงเข้าใจที่กูพูดปะเนี่ย"

"ยังไงพูดให้กูเข้าใจง่ายๆ หน่อย"

"กูหมายความว่าถ้าไม่ได้ชอบเขาจริงๆ อย่าไปให้ความหวังไอ้สัส มึงเข้าใจยัง" พูดแค่นี้ก็จบจะพูดให้ยาวทำไม

"กูถามพวกมึงว่ากูจะชอบคนๆ นึงได้ไหม"

"ไม่ได้/ไม่ได้" มิ้นท์กับมนัสท์พูดพร้อมกัน

หรือว่าผมไม่ได้ชอบเธอจริงๆ เพราะมันก็แค่ยังไม่ถึงอาทิตย์เลยนะผมจะใจง่ายขนาดนั้นเลยหรอวะ

วันนี้ผมจะไปหาแพรดีกว่าจะได้รู้ว่าผมรู้สึกกับพริกแกงเหมือนแพรไหม เอาให้รู้กันไปเลยครับ

ผมรีบยกโทรศัพท์ขึ้นมาไลน์หาพริกแกงทันที

ผม: วันนี้ไม่ว่างนะ

พริกแกงtalk

ตอนนี้ฉันนั่งรออาจารย์เข้ามาสอน แต่อยู่ๆ ไลน์ก็เด้งขึ้นมา

Line/ธันวาเองค๊าบบบ

ธันวา: วันนี้ไม่ว่างนะ

อะไรกันทำไมไม่ว่างอุตส่าห์ฉันรีบทำงานเพื่อทำตัวว่างจะได้ติวให้อย่างเต็มที่น่าเบื่อจริงๆ

"ไปตี้เถอะวันนี้" หลังจากที่อ่านไลน์ธันวาเสร็จฉันก็หันไปหาหมิวทันที

"เอาดิ ไม่ได้ไปนานละ"

"เร็วเลยนะเราอะ" ภีร์ว่าแล้วตบหัวหมิวเบา

"ไปนะที่รัก "หมิวว่าแล้วทำหน้าอ้อน "โอเคนะขับรถให้ด้วย"

"........." ภีร์ไม่ได้ตอบอะไรนอกจากถอนหายใจ

"ทำไมวันนี่ว่าง ไม่ได้ไปติวแล้วหรอ"

"ไม่อะ ติวอาทิตย์นึงสามวันก็พออย่าเจอกันบ่อยนักเลย"

"อย่าเจอบ่อยเลยเดียวมึงจะไปหลงรักเขา" ไอ้ภีร์พูด

"กูไม่รักใครง่ายขาาดนั้นหรอกภีร์"

"หรอ"

เราเถียงกันอยู่สักพักอาจารย์ก็เข้ามาสอน วันนี้ไม่ติวก็ดีฉันว่าอย่าเจอบ่อยเลยเดียวฉันจะหลงรักเขาแบบที่ไอ้ภีร์พูด ฉันยิ่งเหงาๆ อยู่ ทุกวันนี้คนมาจีบก็ไม่มีฉันสวยขนาดนี้ทำไมไม่มีวะถามจริง เรื่องมันเศร้าเนาะข้าวก็ต้องกินคนเดียวก่อนนอนก็ไม่มีใครให้ส่งข้อความหาเลย

หลังจากที่เรียนเสร็จแล้วฉันก็กลับมาที่ห้องนอนสักพักก็ตื่นอาบน้ำแต่งตัว

วันนี้ฉันแต่งตัวคุมโทนสีแดงม้วนปลายผมแต่งหน้าอ่อนๆ และน้ำหอมกลิ่นโปรด

​

ฉันขับรถออกจากคอนโดมาที่คอนโดหมิวพอมาถึงก็เห็นมาหมิวกับภีร์รอยู่ที่รถแล้ว

"วันนี้สวยจัง ต้องได้กลับบ้านสักคนแล้วนะ" หมิวพูดแซวฉันก่อนจะพากันขึ้นรถ

พอถึงผับแล้วเราก็เข้าไปในผับเรานั่งโต๊ะหน้าๆ เลยเพราะวันนี้อยากเเดนซ์

​