13
ลูกใคร?
“ก็แม่บอกให้รอหนึ่งนาทีอะครับ ก็มันเลยแล้วอะ” ลูกชายรีบออกตัวกลัวจะโดนแม่ดุที่เข้ามาโดยพลการ ก่อนหน้านี้สองฝาแฝดเถียงกันอยู่หน้าห้องว่าจะทำอย่างไรดี ปกติแม่เป็นคนรักษาเวลา พูดคำไหนก็คำนั้น ปริชญ์เป็นคนไม่ชอบรอ บวกท้องก็ร้องจ๊อกๆ จึงจูงมือยัยน้องเสี่ยงเข้ามาในห้องผู้ป่วย
“จ้ะ หนูออกไปข้างนอกกันก่อนนะคะ แม่กำลังไปเดี๋ยวนี้แหละ...ฝนต้องขอตัวก่อนนะคะคุณป้า” ฝนแก้วพลันรีบร้อนขึ้นมา กล่าวลาผู้ใหญ่เสร็จก็ทำท่าจะปลีกออกไป
“เดี๋ยวก่อน” เสียงคนป่วยอยู่ในโทนแข็งเกือบกระด้าง ทำฝนแก้วไม่กล้าก้าวไปไหน “นั่นลูกหนูฝนเหรอ ทั้งสองคนเลยเหรอ ใจคอจะไม่แนะนำให้ป้ารู้จักหน่อยเหรอ”
ความอ้ำอึ้งในสีหน้านั้นคืออะไรจารีย์เดาไม่ออก เมื่อฝนแก้วยังเงียบเธอจึงกวักมือเรียกเด็กๆ “เข้ามาใกล้ๆ สิลูก มาเถอะไม่ต้องกลัว”
เด็กแฝดยังลังเล ดวงตาแป๋วจับอยู่ที่คนเป็นแม่ราวกับรอคำอนุญาตอย่างเป็นทางการ ฝนแก้วพยักหน
