32 ความลับที่ภรรยาซ่อนไว้ กว่าปรวีร์จะถึงเพนต์เฮาส์ดวงตะวันก็เกือบลับขอบฟ้า ภายในอาณาเขตกว้างใหญ่เงียบเชียบเสียจนรู้สึกไม่ดี ปรวีร์เข้าไปดูในห้องลูกแต่ไร้วี่แววคนอาศัย “ฝน! ฝนแก้ว!” ต่อให้เปล่งเสียงตะโกนซ้ำๆ ก็มีเพียงความเงียบที่ตอบกลับมา ปรวีร์เดินงุ่นง่านเป็นหนูติดจั่น ก่อนตัดสินใจกดโทร.ออกที่หมายเลขของภรรยา “ขออภัยค่ะ ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก” เธอปิดเครื่องเหรอ ปรวีร์ยังไม่ละความพยายาม กระหน่ำโทร.ออกเบอร์เดิมซ้ำๆ ก่อนเปลี่ยนหมายเลขการติดต่อเป็นเบอร์ของมารดา การที่ฝนแก้วออกไปข้างนอกแปลว่าเธอต้องเอาลูกไปฝากไว้กับแม่ของเขา “ไงจ๊ะวีร์ ตกลงว่าไง เห็นคุณพนเขาบอกว่าอยากกินข้าวเย็นกับหลานๆ แต่แม่ยังไม่เห็นวีร์ว่าไงเลย” “แม่ครับ ฝนแก้วอยู่กับแม่หรือเปล่าครับ” “ไม่นี่จ๊ะ น้องมารับต้นหนาวกับปลายฝนตั้งแต่สองสามชั่วโมงก่อนแล้ว ทำไมเหรอ น้องยังไม่กลับเหรอ” “ครับ เอ่อ แ