วันต่อมาฝันหวานตื่นแต่เช้าทำกับข้าวอย่างเช่นทุกวัน ก่อนจะออกไปเรียน วันนี้เธอมีเรียนเกือบทั้งวันเลย คงไม่ได้ทำงานเบ๊ เพราะเลิกเรียนต้องกลับไปทำความสะอาดเพนท์เฮ้าส์ต่อ
"ทำไมแกไม่มีเวลาให้เพื่อนบ้างวะฝันหวาน" ลิตาเพื่อนคนไทยเด็กทุนเหมือนกัน บ่นให้ฝันหวานที่ไม่มีเวลาให้เพื่อนๆ มาเรียนแล้วก็กลับ วันหยุดก็ไม่ได้เจอกัน
"ก็ฉันต้องทำงานนี่" ฝันหวานหน้าจ๋อยเมื่อโดนเพื่อนๆ รุมถาม
"งานอะไรของแก ปลีกเวลามาหาเพื่อนไม่ได้สักวัน ทำงานไม่มีวันพักรึไง" โบอาสาวสวยเกาหลีเพื่อนในกลุ่ม
"ประมาณนั้น" เธอไม่รู้จะบอกเพื่อนยังไงดี
"เจ้านายแกเป็นใคร ฉันอยากรู้จริงๆ" เทียร์สาวลูกครึ่งยุโรปบ่นอุบ
"เออน่า น่าจะอีกไม่นานหรอกมั้ง ฉันจะมีเวลาให้พวกแกแล้ว" เธอใช้หนี้ไปครึ่งหนึ่งแล้ว ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด ก่อนขึ้นปีสองเธอก็จะใช้หนี้หมดพอดี
"ไม่ไม่นานมันเมื่อไหร่ยะ" ลิตามองค้อนเพื่อน อยากให้ทุกคนอยู่พร้อมหน้า
"ไม่รู้เห
