ไอดอล + ยัยลูกหมา -1-

1121 Words

เรื่อง ยัยลูกหมาของไอดอลมาเฟีย สมาชิกวง Este แทซัน หนุ่มหล่อเงียบขรึม หวงลู่ หนุ่มหล่อที่มีใบหน้านิ่งๆ ยองวอน หนุ่มหน้าหวานจิตใจดี บาร์รอน หนุ่มนักรัก ขี้เล่นแพรวพราว อีคอน หนุ่มหล่อรักสนุก พวกเขาเป็นที่นิยมมากและกำลังดังเป็นพลุแตก แต่กลับแยกวง เนื่องด้วยเหตุผลบางประการที่ไม่ได้ออกมาเปิดเผย แต่นั่นไม่ได้ให้ทำให้ความนิยมของพวกเขาลดลงเลย กลับยิ่งดังมากขึ้น เพราะบางคนผันตัวไปเป็นนายแบบ นักแสดงมืออาชีพ ศิลปินเดี่ยว โปรดิวเซอร์ ทำให้คนรู้จักมากขึ้นเป็นวงกว้าง อีคอน ไอดอลหนุ่มหล่อนักรัก ที่เป็นถึงลูกมาเฟีย ผู้สืบทอดตำแหน่งเพียงคนเดียว ฝันหวาน สาวน้อยลูกครึ่งไทย-เกาหลี เด็กบ้านๆ ธรรมดา ที่ชิงทุนไปเรียนต่อเกาหลี เพราะอยากทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย เพื่อส่งเงินให้ทางบ้าน แต่ดันโดนจับขายซะงั้น แต่โชคดีหรือโชคร้ายก็ไม่รู้ ที่ขอความช่วยเหลือจากไอดอลหนุ่ม ทำให้เธอตกเป็นเบี้ยล่างเขา เอี๊ยด!!!! โครม!!!! "อร๊ายยย!!!!" เสียงร้องตกใจของหญิงสาว ที่พึ่งถูกซื้อตัวออกมาจากคลับแห่งหนึ่ง เมื่อรถเบรกกะทันหัน ชนเข้ากับอะไรสักอย่าง "มีคนขับตัดหน้าครับนาย" คนขับรายงาน ปัง! ปัง! ปัง! "อร๊ายย!!! อร๊ายยย!!!!" เสียงกรีดร้องด้วยความตกใจอีกครั้ง ร่างบางรีบหมอบลงไปนั่งกับพื้น ตัวสั่นไปหมด นั่นมันเสียปืนใช่มั้ย! "คุ้มกันนาย!" เสียงเข้มจากเบาะหน้าสั่ง บอดี้การ์ดที่นั่งอยู่เบาะหลัง ต่างก็ชักปืนออกมาเตรียมพร้อม ร่างบางที่เห็นพวกเขามีปืน ยิ่งสั่นกลัว นั่งขดอยู่กับพื้นรถไม่กล้าลุก ทั้งอาการร้อนๆ หนาวๆ ที่ปะทุมากขึ้นเรื่อยๆ ทำให้เธอแทบทนไม่ไหว "เชี่ยเอ๊ย! พวกไหนวะ" ร่างโตสบถหัวเสีย มองไปที่ร่างบางนั่งตัวสั่น เขามีเวลาไม่มาก "ดูเหมือนจะตามออกมาจากคลับ" มือขวาที่นั่งอยู่หน้ารถรายงาน "ยุ่งยากชิป!!!" มาเฟียหนุ่มสบถอย่างหัวเสียอีกครั้ง "ส่งตัวผู้หญิงมาถ้าไม่อยากเจ็บตัว" ชายชุดดำสี่ห้าคนเดินลงจากรถตู้ที่จอดขวางหน้า จ่อปืนเข้ามาในรถ ร่างบางที่นั่งอยู่บนพื้นรถเห็นแบบนั้นก็ตัวสั่นไปหมด พวกมันมาตามเธอ!!! การ์ดที่นั่งอยู่เบาะหลัง เดินออกมาเล็กปืนออกไปหาพวกมันเช่นกัน ก่อนที่ประตูรถจะถูกเปิด มือขวาที่อยู่เบาะหน้าถีบประตูเปิดออก จ่อปืนไปที่พวกมันเช่นกัน ติ๊ด! ๆๆๆ ประตูรถตู้ค่อยๆ เคลื่อนเปิดออก ร่างโตยังคงนั่งชิลอยู่บนเบาะ พร้อมบอดี้การ์ดชุดดำ ยืนเรียงจ่อปืนออกไป "พวกมึงอยากมีเรื่องกับกู เพราะผู้หญิงคนเดียว?" เขาถามด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น ไม่ได้กลัวปืนที่จ่อเข้ามาสักนิด "...พะ...พวกกูไม่สน ใครมันกล้าแย่งของนาย นายสั่งให้จัดการให้หมด" ทันทีที่พวกมันเห็นมาเฟียหนุ่มก็สตั้นไปเล็กน้อย ใครจะไม่รู้จักดขา 'อีคอนEste' ไอดอลมาเฟียหนุ่ม ร่างบางที่นั่งอยู่บนพื้นลอบสังเกตเหตุการณ์ผ่านช่องระหว่างขาของการ์ดที่ยืนจ่อปืนออกไป ตัวสั่นกลัว ทุกอย่างแทบเลือนราง เพราะทั้งฤทธิ์ยาในตัวเธอ "ได้! งั้นก็เข้ามาเอา" พูดจบอีคอนก็คว้าปืนออกไปจ่อพวกมันเช่นกัน สีหน้าเขาน่ากลัวมาก เหมือนพวกอสูรร้าย แกร็ก! "ครั้งนี้พวกกูจะปล่อยไปแล้วกัน ไปกลับ!" หนึ่งในพวกมันบอก ก่อนจะค่อยๆ ก้าวถอยหลังออกห่างจากตัวรถ โดยยังจ่อปืนอยู่ จนกระทั่งพวกมันขึ้นรถขับออกไป "รีบไปโรงแรม" อีคอนเก็บปืนลง หันมองร่างบางที่ตัวสั่นแทบไม่ได้สติบนพื้น ณ ห้องสูทของโรงแรมหรูใจกลางเมือง เฮือก! เฮือก! เสียงหอบหายใจของชายหญิงที่พึ่งระเริงรักกันเกือบทั้งคืน เพราะฤทธิ์ของยาในตัวเธอ 'ฝันหวาน เด็กสาวธรรมดา' ส่วนเขา 'อีคอน Este' ไม่รู้โดนวางยาด้วยรึเปล่า รู้แค่ว่าเขาต้องการผู้หญิงตัวเล็กนี่ไม่รู้จักพอ "พอแล้ว" ร่างบางบอกเสียงสั่น ยันหน้าอกแกร่งออกห่าง ทั้งน้ำตานองหน้า เมื่อเริ่มได้สติ "จะร้องทำเหี้ยอะไร" เขาถามอย่างไม่ชอบใจ มีอะไรกับเขามันเสียใจขนาดนี้เชียวเหรอ เธอจะรู้มั้ยว่ามีผู้หญิงอีกตั้งเท่าไหร่อยากอยู่ใต้ร่างเขา "ก็นายทำอะไรฉันเล่า!" เขาทำกับเธอซะขนาดนี้จะไม่ให้เธอร้องไห้ได้ไง นี่มันครั้งแรกของเธอนะ "ถ้าฉันไม่ช่วยเธอออกมา เธอได้โดยพวกมันรุมเอาคาห้องไปแล้ว และอีกอย่างฉันซื้อเธอแล้ว!" เขากดแขนเธอลงกับเตียง บอกด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ ถ้าเขาไม่ซื้อตัวเธอออกมาด้วยราคาแสนแพง เธอได้โดนไอ้พวกบ้ากามนั่น ข่มขืนคาห้องไปแล้ว "ฉันไม่ได้ขายตัวสักหน่อย" เธอบอกเสียงสั่นเครือสุดๆ น้ำตาไหลไม่ขาดสาย รู้สึกเสียใจกับทุกอย่างที่เกิดขึ้น วันนี้เธอได้เข้าไปสมัครงานเป็นเด็กเสิร์ฟในไนต์คลับแห่งหนึ่งที่รุ่นพี่แนะนำ และเธอก็ถูกตอบรับเข้าทำงานในทันที แต่ใครจะไปรู้ว่า จากที่สมัครงานเป็นเด็กเสิร์ฟกลับเป็นเด็กนั่งดริ๊งก์ซะได้ เธอได้ถูกน้ำตัวเข้าไปในห้องวีไอพี และเป็นที่ถูกใจของผู้ชายหลายคน เพราะเธอทั้งน่ารัก หุ่นดี แถมยังเป็นเด็กใหม่ นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอถูกวางยา จะได้ง่ายต่อการกระทำชำเรา แต่โชคดีที่มีผู้ชายหน้าตาดีช่วยเธอไว้ แต่ช่วยก็เหมือนไม่ช่วย เพราะยังไงเธอก็เสียตัว! "แล้วอยู่ในห้องนั่นได้ไง" ตอนที่เขาเข้าไป สภาพเธอจะไม่ไหวอยู่แล้ว ทั้งเสื้อผ้าหลุดลุ่ย ตัวสั่นอย่างกับลูกหมาตกน้ำ สายหวาดกลัวตลอดเวลาที่มองผู้ชายพวกนั้น ทั้งที่ร่างกายจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว ทำให้เขาตัดสินใจช่วยเธอออกมา "ฉันมาเป็นเด็กเสิร์ฟต่างหากเล่า" เธอบอกเสียงเบา บิดข้อมือออกจากมือโต หันหน้าหลบสายตาคมดุนั่น "พึ่งรู้ว่าเด็กเสิร์ฟค่าตัวแพงขนาดนี้" เขาบีบปลายคางเธอให้หันกลับมา จะว่าไปแล้วพึ่งได้มองหน้าเธอชัดๆ ก็ตอนนี้ "ออกไปเลย!" เธอผลักอกแกร่งออก "เก่งจริงๆ ยัยลูกหมา"

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more