ร่างบางนอนพลิกไปพลิกมาบนเตียงทั้งวัน คิดไม่ตกว่าจะเอายังไงต่อ เขาซื้อเธอมาแพง เพื่อมาเป็นลูกหมาของเขา ถ้าอยากเลิกเป็นลูกหมา เธอก็ต้องจ่ายเงินคืน ใช่! เธอต้องหาเงินมาคืนเขา แต่เงินตั้งมากมายขนาดนั้นเธอจะหามาจากไหนกันล่ะ แถมยังต้องส่งเงินให้แม่ ช่วยค่าเลี้ยงดูน้องๆ อีก
"เฮ่อ..." หญิงสาวถอนหายใจเป็นร้อยๆ รอบ ก่อนจะลุกออกไปหาอะไรกิน เผื่อสมองจะได้คิดอะไรดีๆ ออก แต่ในห้องครัวกลับไม่มีอะไรสักอย่าง ยกเว้นน้ำเปล่ากับแอลกอฮอล์
"อยู่ได้ไงเนี่ย" หญิงสาวเดินบ่นหน้าเซ็งออกจากห้องครัว ให้เธอมาอยู่แต่ไม่มีอาหารให้ จะใจร้ายไปหน่อยมั้ย
"อ่ะ! นี่มันกระเป๋าเรานี่" ฝันหวานมองกระเป๋าเดินทางของตัวเองที่วางอยู่หน้าห้องนอน เธอรีบเปิดดู และก็พบกับเสื้อผ้าของใช้เธอทุกอย่าง นี่เขาให้คนไปเก็บมาสินะ
"ไอ้คนเผด็จการ!" เธอก่นด่า ลากกระเป๋าเข้าห้อง เปลี่ยนชุดออกไปหาอะไรกินข้างนอก
ตี่ ดี ดิ๊ด!~~~
"จะไปไหนครับ" บอดี้การ์ดที่ยืนเฝ้าหน้าห้องถาม
"ในห้องไม่มีอะไรกินเลย" เธอบอกเสียงเบา รู้สึกกลัว เพราะพวกเขาทั้งร่างโต แถมมีปืนอีก!
"กดเบอร์ที่อยู่บนโต๊ะสั่งได้เลยครับเดี๋ยวมีคนมาส่งที่ห้อง"
อ๋อ แบบนี้นี่เอง ถึงไม่มีของในตู้เย็น คนรวยนี่ช่างใช้ชีวิตสะดวกสบายจริงๆ หญิงสาวคิดในใจ
"อยากลงไปซื้อเอง" ถึงจะมีอาหารให้ แต่เธอก็ยังอยากลงไปสำรวจรอบๆ
หญิงสาวขึ้นลิฟต์ลงไปชั้นล่าง โดยมีบอดี้การ์ดตามติดไม่ห่าง ทั้งที่เธอบอกจะไม่หนี แต่เขาก็ยังคงตามไป เพราะคำสั่งของนาย
กึก!
ร่างบางหยุดชะงัก หลังจากเดินออกจากลิฟต์ไม่กี่ก้าว เธอมองไปที่แม่บ้านที่กำลังทำความสะอาด รอยยิ้มค่อยๆ ผุดขึ้นบนใบหน้าหวาน เธอคิดออกแล้วว่าจะทำยังไง มีช่องทางหาเงินแล้ว เธอรีบบอกบอดี้การ์ดให้นำไปซูเปอร์มาร์เก็ตใกล้ๆ นำเงินน้อยนิดที่เหลืออยู่ไปซื้อของสดมาทำอาหารรอไอดอลคนดัง
ทำอาหารเสร็จเธอก็นั่งรอคนตัวโตอย่างใจจดใจจ่อ เขาออกไปทำงานตั้งแต่เช้าตรู่ จนตอนนี้มืดแล้วแต่ก็ยังไม่กลับมา
ตี่ ดี ดิ๊ด ~~~
เสียงประตูห้องดังขึ้น ร่างบางรีบอุ่นอาหารที่ทำสุดฝีมือทันที ก่อนจะถือจานเดินออกไปหาเขาที่นั่งอยู่ห้องรับแขก แต่เดินไปยังไม่ถึงเท้าเธอก็หยุดชะงัก เพราะเขาไม่ได้อยู่คนเดียวนะสิ
ผู้จัดการชินที่นั่งคุยอยู่กับอีคอน เห็นหญิงสาวตัวเล็ก ก็พยักพเยิดหน้าให้อีคอนหันไปมอง
"มีอะไร" เสียงเข้มถาม เมื่อเธอกำลังจะหันหลังกลับออกไป
"นี่^^" เธอยิ้มให้เขา ก่อนจะใจกล้าเดินถือจานไปวางลงตรงหน้า
"อะไร"
"เอามาให้ชิม ฉันทำเองเลยนะ" เธอยืนตัวเกร็ง ยิ้มฝืดให้เขา
"..." เขามองหน้า ไม่รู้ว่าเธอจะมาไม้ไหน แต่ก็หยิบช้อนตักอาหารขึ้นชิมดู
"เป็นไง" เธอรอลุ้นตัวโก่ง ว่าเขาจะชอบอาหารฝีมือถือมั้ย ถึงจะมั่นใจในฝีมือตัวเองระดับหนึ่งก็เถอะ แต่ก็ไม่รู้ว่าไอดอลอย่างเขาจะชอบรสชาติที่เธอทำรึเปล่า
"ก็ดี" เขาพยักหน้า ตักขึ้นชิมอีกคำ เพราะมันอร่อยมากเลยแหละ ไม่คิดว่ายัยลูกหมาของเขาจะทำอาหารอร่อยขนาดนี้
"อร่อยใช่มั้ยล่ะ ^^ นี่ตารางเรียนฉัน" เธอยิ้มร่า ก่อนจะยื่นกระดาษให้เขา
"...?" อีคอนขมวดคิ้วยุ่ง รับไปงงๆ
"นอกจากเวลาเรียนฉันสามารถทำงานให้คุณได้ ฉันทำเป็นทุกอย่างเลยนะ กวาดบ้านถูบ้าน ล้างห้องน้ำ ทำความสะอาดทุกมุม ทำอาหารเป็นด้วย คุณจะให้ค่าจ้างเท่าไหร่"
"ทำไมฉันต้องจ้างเธอ"
"ฉันอยู่ที่นี่ สามารถทำความสะอาดให้ได้ทุกวัน ไม่ต้องรอให้แม่บ้านเข้ามาทำทุกอาทิตย์ ห้องก็จะสะอาดมากขึ้นไง และฉันก็ทำกับข้าวอร่อยมาก นายก็ชิมแล้วนี่" เธอให้เหตุผลไป ถึงห้องเขาจะสะอาดไม่มีฝุ่นอยู่แล้วก็เถอะ แต่เธอก็ต้องหาเหตุผลเพื่อให้เขาจ้าง เธอจะได้มีรายได้จ่ายหนี้เขา เพราะยังไงเขาก็ไม่น่าปล่อยเธอไปง่ายๆ ก็ซื้อเธอมาแพงซะขนาดนั้น
"ห้องสะอาดอยู่แล้ว อาหารก็มีเชฟระดับห้าดาวทำให้ทุกมื้อ"
ฝันหวานถึงกับหน้าจ๋อย ที่เขาไม่รับเข้าทำงาน แต่ก่อนที่เธอจะหมดหวัง ก็เหลือบไปเห็นผู้ชายตัวโตท่าทางใจดีนั่งนิ่งอยู่อีกคน
"พี่มีแม่บ้านยังคะ" เธอถามผู้จัดการชิน
"มึงดูดิ๊ต้องให้ค่าจ้างเท่าไหร่" อีคอนรีบยื่นตารางเรียนให้ผู้จัดการ
"ตกลงให้ทำใช่มั้ย" หญิงสาวถามอย่างดีใจ
"เออ! ทำห้องให้มันสะอาด อาหารต้องครบสามมื้อ ฉันทำงานไม่เป็นเวลา เรียกใช้ตอนไหนก็ต้องพร้อม"
"อือ^^" เธอพยักหน้ายิ้มรับปาก
"ขอไปคำนวณก่อนแล้วจะบอกนะ" ผู้จัดการชินยกกระดาษตารางเรียนขึ้นเล็กน้อย บอกกับฝันหวาน พลางเหลือบมองอีคอนเล็กน้อย
"ค่ะ^^" เธอพยักหน้ารัวๆ ยิ้มแก้มปริ ในที่สุดเธอก็มีงานทำแล้ว