ผ่านไปซักพักใหญ่ๆ นับดาวจัดของเสร็จเรียบร้อย เธอเดินไปนั่งบนเตียงนอนนุ่ม ก่อนคิดถึงพ่อกับน้อง
“ที่นี่หรูหราก็จริง แต่พ่อกับน้องยังลำบาก ขอโทษนะคะพ่อ ที่หนูเห็นแก่ตัวอยู่สุขสบายคนเดียว ”
ร่างบางเดินไปที่ระเบียง แล้วเปิดผ้าม่านออก มองวิวทิวทัศน์สวยงามบนตึกสูงแล้วมันช่างเหงาในใจ
“ยิ่งสูงยิ่งหนาว ฉันเหมือนตัวคนเดียว สู้ๆนะนับดาว ”
สู้เท่านั้นคือทางรอด ในเมื่อไม่มีอะไรจะเสียแล้วหนิ เมื่อคิดได้เธอก็เดินออกไปหาฮันเตอร์ เขานอนพักอยู่ในห้องนอนใหญ่
ก๊อกๆๆ
“มีอะไร”
“ฉันเข้าไปได้ไหมคะ ”
“เข้ามาสิ ”
เธอเปิดประตูเข้าไปด้านใน ก่อนเห็นว่าเขานอนอยู่บนเตียง
“มีอะไรรึเปล่า ”
เขาถามย้ำอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าเธอยังนิ่ง
“คุณเมื่อยรึเปล่าคะ ฉันตั้งใจมานวดให้คุณ ”
ฮันเตอร์เลิกคิ้วสูง เธอกินยาผิดซองรึเปล่า คิดยังไงจะมานวดเอาใจเขา
“มาสิ เมื่อคืนคุณทำผมเอวเคล็ด ”
คนบ้าพูดแกล้งเธออีกแล้ว
“ขึ้นไปบนเตี
