หลังมื้ออาหาร ทั้งห้าคนออกเดินทางด้วยรถตู้คันใหญ่ บรรยากาศในรถเต็มไปด้วยเสียงพูดคุยสลับเสียงหัวเราะเบาๆ จากพิชชาและโจฮัน ขณะที่นับดาวนั่งมองวิวสองข้างทางอย่างเพลินๆ
แต่พอรถเริ่มเลี้ยวเข้าสู่ถนนสายหนึ่ง ความคุ้นเคยบางอย่างก็แล่นเข้ามาในหัว
“หืม…นี่มันทางเดียวกับบ้านหลังเดิมเลยนะคะ”
เธอพูดขึ้นเบาๆ พร้อมหันไปมองฮันเตอร์ที่นั่งอยู่ข้างๆ
“จริงด้วย ทางเดียวกับบ้านหลังเดิมที่เราขายไปเลย”
อำนาจพูดเสริม พลางมองออกไปนอกหน้าต่างด้วยสีหน้าประหลาดใจ
ฮันเตอร์แค่ยกยิ้มมุมปาก ไม่พูดอะไร นอกจากสบตานับดาวแวบหนึ่ง ก่อนหันไปมองทางด้านหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
จนกระทั่งรถคันใหญ่แล่นเข้ามาจอดหน้าบ้านหลังหนึ่ง บ้านที่ทำให้หัวใจของนับดาวเต้นแรงขึ้นโดยไม่รู้ตัว
เธอมองประตูเหล็กสีขาวที่คุ้นตา สนามหญ้าที่เขียวสด และรูปทรงตัวบ้านที่ไม่มีวันลืม
ใช่…มันคือบ้านหลังเดิมของเธอจริงๆ
นับดาวนิ่งอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนจ
