“ขายหมดแล้วจริงดิ!”
เสียงเพื่อนดังขึ้นทันทีที่เดินกลับมาจากทานข้าว
ออมสินกับวาวาตาโต ดีใจกันยกใหญ่
“จริงสิ! ป้าใจดีมาเหมาไปหมดแล้ว!”
“สุดยอดอะ งั้นเรากลับกันได้แล้วสิ” วาวากระโดดโลดเต้นอย่างอารมณ์ดี
นับดาวยิ้มจางๆ รีบสะพายกระเป๋าขึ้นบ่า พลางบอกเพื่อนเสียงเร่งรีบ
“พวกแกกลับเลยนะ ฉันมีธุระต่อ คงไม่ได้เข้ามหาลัยด้วย”
“ธุระอะไร ให้ฉันไปเป็นเพื่อนไหม” ออมสินถามอย่างเป็นห่วง
“ไปหาเจ้านาย… เออ ลืมบอกเลยว่าฉันได้งานใหม่แล้ว เดี๋ยวเย็นนี้ว่าจะไปลาออกจากที่เดิม”
นับดาวบอกเพื่อนคร่าวๆ ไม่ได้ลงรายละเอียดอะไรมาก
“เอ้า! ทำไมกระทันหันขนาดนี้ล่ะนับดาว” ออมสินเบิกตากว้าง ถามนับดาวขึ้นอย่างตกใจ
“ใช่ มันกระทันหันไปหมดนั่นแหละ แต่ที่ใหม่เงินเดือนเยอะ งานก็ไม่ได้หนักอะไร ฉันคงทำที่นี่ยันเรียนจบนู่นแหละ ไปละเจ้านายรอ ”
พูดจบ นับดาวก็รีบสาวเท้าออกไป ทิ้งให้เพื่อนๆมองตามด้วยความงุนงง แล้วรีบเดินไปหาเจ
