“เฮียคะ เสร็จรึยัง”
“ครับ หนูเมื่อกี้ไอ้โรมมันไลน์มา ฝากให้หนูลาอาจารย์ให้จันทร์เจ้าด้วยนะ”
“จันทร์เจ้าเป็นอะไรคะเฮีย”
“เห็นมันบอกว่าไม่สบาย คงต้องลาสองสามวัน ฝากหนูจดเลคเซอร์ให้ด้วยแล้วกัน”
“โอเคค่ะ” ร่างบางของมีนาควงแขนของภูผาเดินออกจากคอนโดเช่นเดิมเหมือนทุกวัน การอยู่ร่วมกันของทั้งคู่ก็มีทะเลาะกันบ้างเหมือนคู่รักทั่ว ๆ ไป แต่ทั้งคู่มีข้อตกลงกันเอาไว้ว่าเมื่อทะเลาะให้พูดคุยกันเสมอ
“มอนิ่งทุกคนอ ทำไมทำหน้าแบบนั้น” เสียงใสของมีนาทักทายเพื่อนรักอย่างตั้งโอ๋และณิชาที่นั่งอยู่โต๊ะใต้ตึกคณะ ใบหน้าบึ้งตึงของตั้งโอ๋ที่นั่งทำหน้าเบื่อโลกทำให้มีนาถึงต้องรีบเอ่ยทักเพราะเหมือนไม่ใช่ตัวตนของตั้งโอ๋เลยสักนิด
“ก็พวกแก ทิ้งฉันไปมีผัวหมดนะสิ”
“เดี๋ยว ๆ ณิชาก็โสดนะ”
“แน่ใจเหรอว่าณิชาโสดอยู่”
“ฉันโสดอยู่ แกบ้ารึเปล่าย่ะ นางตั้งโอ๋” เสียงณิชาโวยวายขึ้นหลังจากที่ถูกกล่าวหาจากเพื่อนรัก
“ว่าแต่จันทร์
