“มองแบบนี้รักมากใช่ไหมคะ”
“อื้อ... ไม่รักยังไงก่อน”
“รักตอนไหนคะ”
“รักทุกตอน”
“ไม่เอา พูดจริงๆ”
“ก็พูดจริงๆ”
คริสต์ยิ้มกับเสียงเล็กเสียงน้อยยอกย้อนพลางอุ้มเจ้าสาวขึ้นแนบอก เห็นแก้มอิ่มเต็มไปด้วยสีเลือดฝาด แต่อรรัมภาก็ยังทำหน้าสนุกยอกย้อนทำพูด
“ไม่หนักเหรอคะ”
“ให้อ้วนกว่านี้อีกยี่สิบโลเลย ลูกจะได้ตัวใหญ่ๆ”
“โหย... ยี่สิบโลไม่ไหวหรอกค่ะ คลอดแล้วลงยาก”
คริสต์อยากเห็นหน้าตัวเองตอนนี้นัก อยากเห็นรอยยิ้มกว้างจนเหงือกแทบค้างของตัวเอง อรรัมภาคิดจะรู้ทันเขาไปเสียทั้งหมดใช่ไหม
“รู้ทันไปหมด”
“รู้ใจด้วยนะคะ”
“จริงเหรอ”
“จริงสิคะ”
และเจ้าสาวที่คล้องแขนรอบลำคอ หยัดใบหน้าขึ้นหาเพื่อจูบก็ทำให้คริสต์คลั่ง
“ไม่เช้าไม่เลิก”
“กลัวไม่ถึงเช้า”
“ดูถูก”
เคราสากซุกไซ้เข้าหาซอกคออย่างมันเขี้ยวเรียกเสียงหัวเราะจากเจ้าสาวแสนซนก่อนจะกลายเป็นเสียงครางกระเส่าเล็กๆ และกลับกลายเป็นเสียงหัวเราะดังร่าเ
