“อื้อ... พี่คริสต์...”
“ครับ”
“ไม่เหนื่อยบ้างหรือยังไงคะ”
“แล้วแองจี้ล่ะ เหนื่อยหรือเปล่า”
“เอ่อ...” จะบอกยังไงว่าเหนื่อย แต่พอถูกกระตุ้น เรี่ยวแรงก็ราวจะคืนกลับทันที
“เอ่อ ก็แปลว่าไม่เหนื่อย อย่างนั้นกินต่อนะคะ”
“ค่ะ”
อรรัมภาขานรับพร้อมโอบท่อนแขนรอบลำคอแกร่งเมื่อคริสต์บดจูบลงมาหาอีกครั้ง จากนั้นเขาก็คว้าผ้าเช็ดตัวมาห่มร่าง โอบอุ้มหล่อนออกมาที่เตียงใหญ่ ค่อยๆ วางหล่อนลงบนเตียง เช็ดเนื้อเช็ดตัวอย่างเบามือ แต่สายตากลับแผดเผาให้หล่อนร้อน และแค่เขาทรุดร่างลงนั่งข้างเตียง บดจูบดูดดื่มเข้าหา หล่อนก็ตอบโต้แลกลิ้นรับจูบนั้นอย่างเต็มอกเต็มใจ ผ้าห่ม ผ้าคลุม หรือเสื้อผ้าใดๆ ก็ไม่มีความจำเป็น เพราะเนื้อแนบเนื้อเท่านั้นที่ต้องการ โดยเฉพาะท่อนเนื้อยิ่งใหญ่ที่อยู่ใกล้เพียงลมหายใจรินรด
ดวงตาสู่สวยเหลือบมองหน้าสามีผู้เร่าร้อน เมื่อเขายืนจังก้า ส่งดุ้นยาวใหญ่ชี้มาทางหล่อน
อรรัมภามองดวงตาคมเข้มก่อ
