บทที่ 3 Red Rose
1361 Words
“ฉันก็บอกรายละเอียดทั้งหมดไปแล้วไง คุณจะมาเอาอะไรอีก” เสียงที่เต็มไปด้วยความกรุ่นโกรธเอ่ยใส่ปลายสายทางโทรศัพท์ เธอบอกข้อมูลที่ฝั่งนั่นต้องการทั้งหมดแล้ว แล้วจะมาเอาอะไรกับเธออีก
“เธอมีสิทธิ์มาถามด้วยเหรอ” เสียงปลายสายส่งเสียงเยือกเย็นออกมา ร่างเล็กได้แต่สะดุ้งด้วยความตกใจ
“ชื่อของคุณฉันยังไม่รู้เลยว่าคุณชื่ออะไร พี่ฉันอยู่ที่นั่นก็ไม่รู้ว่าจะปลอดภัยไหม นี่ก็ผ่านมาหลายเดือนแล้วขอให้ฉันได้คุยกับพี่หน่อยเถอะ”
“ถ้าถึงเวลานั้นเมื่อไรฉันจะให้เธอได้เจอกับพี่สาวของเธอเอง”
“แล้วต้องการข้อมูลอะไรอีก วันนี้ฉันก็บอกแล้วว่าได้ยินว่าเขาคนนั้นไปสืบทอดอะไรไม่รู้ วันนี้เขาไม่เข้ามา”
“หาทางเข้าห้องทำงานของมันให้ได้”
“ที่นี่มันเป็นแค่ผับ มันจะไปมีอะไร”
“เธอคิดว่ามันทำงานแค่ในผับที่แห่งนั้นเหรอนานา ถ้าไม่อยากให้พี่สาวเธอตายรีบหาข้อมูลมาซะ จะกี่เดือนกี่ปีฉันก็ไม่สนแค่เอามาให้ฉันให้ได้มากที่สุด แล้ววันนั้นพี่สาวของเธอจะเป็นอิสระ”
ปลายสายพูดเสร็จและก็ตัดสายทิ้งไป เธออยากจะถามคำถามตั้งมากมายแต่ก็ไม่ได้ถามเพราะอีกฝั่งปิดทางเธอทั้งหมด
ร่างเล็กนอนบนเตียงและเอามือเกยหน้าผากไปด้วยความคิดไม่ตก เพราะนี่ผ่านมาหลายเดือนแล้วเธอยังไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย จะมีก็แต่คนที่ทำงานไว้วางใจเธอ และเริ่มให้ทำงานโดยไม่จับตามองเธอเหมือนกับที่ผ่านมา
“ทำยังไงดีว่ะ แล้วจะไปเข้าห้องทำงานเขาได้ยังไง ลูกน้องก็เฝ้าตั้งหลายสิบคนแบบนั้น”
เธอบ่นพึมพำและดูนาฬิกาข้อมือที่ใกล้เวลาเริ่มงานแล้วจึงลุกขึ้นไปอาบน้ำด้วยความขี้เกียจ และไม่รู้ว่าต้องทนกับสถานการณ์นี้ไปอีกนานแค่ไหน
มือเรียวหยิบบัตรประชาชนใบจริงของตัวเองเก็บเข้าลิ้นชักซ้อนไว้อย่างดี และหยิบบัตรปลอมที่คนที่จับตัวพี่สาวเธอไปส่งมาให้ที่ได้ปลอมแปลงอายุและสถานที่เกิดให้เธอพร้อมกับชื่อจริงที่ได้เปลี่ยนแปลงให้
ตามจริงเธออายุเพียงแค่ 18 ปี เท่านั้น จึงไม่สามารถเข้าไปทำงานสถานที่แห่งนั้นได้ ฝั่งที่ส่งให้เธอมาสืบข้อมูลจึงได้ปลอมแปลงข้อมูลเท็จให้เธอหลายอย่าง มีแค่ชื่อเล่นเท่านั้นที่เธอไม่เปลี่ยน เพราะไม่อยากโดนจับได้ว่าใช้ชื่อเล่นปลอมเวลาคนเรียกเธอจะได้รู้ตัว ขืนใช้ชื่อเล่นปลอมแล้วเธอไม่หันคงได้เกิดเรื่อง มีแต่ชื่อจริงสถานที่เกิดและอายุเท่านั้นที่ปลอม เธอจึงไม่ต้องกังวลอะไรถ้าอีกฝ่ายจับเธอได้ขึ้นมาก็แค่หนีออกไปให้ทันก็แค่นั้น
“ฮู่ว~~เป็นอีกวันแล้วสินะ เธอต้องทำได้นานา เธอไม่ใช่เด็กแต่เธอคือนานาอายุ 20 ปี ที่สวยและมั่นใจ ฉีกยิ้มโง่ ๆ เข้าไว้” เธอคุยกับตัวเองในกระจกและยิ้มกว้างแบบที่พยายามหัดทำมาหลายเดือนนี้
Red Rose
“นานา!” สาวร่างสวยเซ็กซี่เดินเข้ามาหาพร้อมกับรอยยิ้มในมือถือชุดมาด้วย “เดี๋ยวใส่ชุดนี้นะ”
“หืม? เปลี่ยนยูนิฟอร์มใหม่เหรอคะพี่ก้อย” เธอมองชุดอย่างแปลกใจที่ดีเทลมันสวยแปลกตากว่าชุดที่เคยสวมใส่
“เปล่าหรอก แต่เธอได้ขึ้นไปทำชั้น 2 แทน”
“ชั้น 2 เหรอคะ” นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้รู้ว่าที่นี่ไม่ได้มีแค่ชั้นเดียว
“ใช่ที่นี่มีทั้งหมด 3 ชั้น ชั้นแรกเรียกว่าผับ ชั้นสองเป็นคลับ ส่วนชั้นสามเป็นเลานจ์”
“เออ..แล้วมันแตกต่างกันยังไงอะพี่” เพราะเธอไม่เคยเข้าสถานที่แบบนี้มาก่อน ถ้าไม่ใช่ว่าต้องมาสืบข้อมูลเธอคงไม่เหยียบเข้ามา จะมาเรียกผับ เรียกคลับ หรือเลานจ์เธอไม่รู้หรอกแค่เรียกตามคนอื่นไป
“ขึ้นไปเดี๋ยวเราก็รู้เองแหละ ชั้นสองต้องเป็นคนที่มีสมาชิกเท่านั้นถึงจะสามารถขึ้นไปได้ ส่วนชั้นสามบอสจะอยู่ข้างบนเป็นส่วนใหญ่เฉพาะ vip ที่บอสเชิญมาเท่านั้นถึงจะขึ้นไปเหยียบได้”
“แล้วทำไมนานาได้ขึ้นไปทำชั้น 2 ละค่ะ”
“พี่ยื่นเรื่องให้เองแหละ เห็นเราสวยและทำงานคล่องขึ้นไปทำข้างบนดีกว่าข้างล่างเยอะ ข้างล่างมีแต่คนไม่ได้คัดเกรด”
นานายืนคิดตามข้างล่างไม่ได้คัดเกรดแต่ที่เธอเห็นแต่ละคนหน้าตาดีและรวย ๆ กันทั้งนั้น ถ้าข้างบนคัดแล้วมันจะขนาดไหนได้อีก คนรวยทำให้เธอประหลาดใจจริง ๆ
เมื่อเธอเปลี่ยนชุดอะไรเรียบร้อยเสร็จก็เดินตามก้อยเข้ามาที่อาสาขึ้นมาส่งเธอ
"แล้วทำไมพี่ไม่ขึ้นมาทำข้างบนเหมือนกันละคะพี่ก้อย”
“พี่ชอบทำข้างล่างมากกว่า ที่นี่แขกเป๋าหนักก็จริงแต่พี่ชอบข้างล่างเพราะมันสนุกกว่า ไม่ใช่อะไรหรอกพี่ไม่อยากเจอบอส ฮ่า ฮ่า” เธอหัวเราะแห้ง ๆ นานาจึงยิ้มกว้าง
“คือพี่ก้อยจะบอกว่าชั้นนี้บอสจะขึ้นมาดูบ่อยเหรอคะ”
“ใช่ พอบอสตรวจชั้นแรกเสร็จ บอสมักจะขึ้นมานั่งดื่มที่นี่”
“แต่ความคิดนานานะคะ ที่นี่ดูเหมือนใหญ่กว่าและเพลงดูน่าสนุกกว่าข้างล่างนะ คนก็เยอะด้วย ไหนจะคนที่อยู่บนฟอร์เต้นอีก นานาว่าที่นี่มันค่อนข้างจะดูเกินตัวนานาไปนะคะ” เธอพูดกับลอบมองหน้าอีกฝ่าย เพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายคิดที่เธอถามข้อมูลมากมายเพราะสนใจบอสและที่แห่งนี้
“นานาทำได้แหละเชื่อพี่ ข้างล่างมีแต่คนโลคลาสที่นี่มีแต่ไฮโซ เชื่อพี่นานาต้องสนุกแน่ พี่ไปก่อนนะ” ก้อยยิ้มให้และเดินออกไป ส่วนเธอเดินเข้ามาในโซนพนักงานเห็นพนักงานหลายคนกำลังยืนบรีฟงานกันอยู่จึงเดินเข้าไปร่วมกลุ่มด้วยความเก้ ๆ กัง ๆ เล็กน้อย ที่ทุกคนต่างยืนมองเธอ
“เรานานาใช่ไหม”
“ใช่ค่ะ”
“ใครอาสาจะเป็นคู่กับน้องนานาบ้าง”
“ผมเองครับ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นพร้อมกับส่งยิ้มมาให้ทางหญิงสาว
“โห~~น้องนานามาก็โชคดีได้โรมระดับซูเปอร์วีไอพี่ไปเป็นพี่เลี้ยงเลยนะ” รุ่นพี่คนหนึ่งเอ่ยขึ้นและยิ้มออกมาเล็กน้อย
“ใช่ ลองถามพนักงานคนอื่น ๆ ในนี่สิว่ามันเคยเป็นบัดดี้ให้ไหม”
“เออ...” ร่างบางไม่รู้จะพูดอะไรจึงได้แต่ยืนทำอะไรไม่ถูก เพราะทุกคนเอาแต่มองมาที่เธอ
“เราอายุเท่าไรเนี่ย ดูเด็กจัง” คนชื่อโรมเอ่ยถามและเดินเข้ามาใกล้
“เออ...20 ค่ะ” เธอเอ่ยพูดตะกุกตะกักเล็กน้อย เมื่อได้เห็นคนชื่อว่าโรมใกล้ ๆ คือเขาสูงมากและหล่อมากอีก และชุดที่เขาสวมใส่ก็ดูแตกต่างกับชุดของคนอื่น
คนอื่นสวมกั๊กแต่เขาไม่ต้องสวมอยู่ในชุดเสื้อเชิญสีขาวเปิดกระดุม 2-3 เม็ด จึงเผยให้เห็นหน้าอกที่ดูแล้วมีมัดกล้ามอยู่ไม่น้อย
“มองอะไร หึ” โรมหัวเราะ และดึงมือเรียวให้เข้ามารวมกลุ่ม
เธอแอบเหลือบมองเล็กน้อยจึงได้เห็นว่าผมเขาเป็นสีทองปนน้ำตาล มันยิ่งขับให้เขาดูขาวผ่องมากขึ้นเขาคงย้อมผมสินะแต่มันดูดีมากเลย
“หึ หึ” โรมหัวเราะในลำคอ ที่แอบเห็นว่าหญิงสาวแอบมองตน
----------------------------------------
นางเอกได้ขึ้นมาแล้วค่ะ
แต่โรมคือใครน้า ใครคุ้นบ้าง
- Writer
