บทที่ 36 รวยก็ช่วยเปย์บ้างเถอะ

1502 Words

“เธออยากจะพูดอะไรสาวน้อย” ฟาริเศรษฐินีเอ่ยถามและอุ้มร่างบางเข้ามานั่งบนตัก เพราะเห็นเธอเหลือบมองเขามาตลอดทางแล้ว เหมือนคนมีเรื่องจะพูดแต่ไม่กล้าพูด “เฮียหลอกให้หนูคอยโทรศัพท์ฝั่งนั้นทำไม แล้วทำไมเฮียไม่บอกว่าใช้หนี้แทนให้หนูไปแล้วทั้งหมด” “ก็มันไม่ได้สำคัญไง เพราะตอนนี้เธอเป็นสมบัติของฉันแล้ว” เขาพูดง่ายจัง ตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอต้องคอยระวังอยู่ตลอดเพราะกลัวทำอะไรเสียเรื่องแล้วพานทำให้คนอื่นเดือดร้อน แต่เขากลับมาพูดว่ามันไม่ได้สำคัญอะไร “เวลาเธองอนก็น่ารักดีนะ” “หนูไม่ได้งอน แต่ตอนนี้หนูกำลังโกรธอยู่” “อยากตบฉันเพื่อระบายไหมล่ะ” “หนูไม่ได้โง่นะ ยังอยากมีชีวิตอยู่” “หึ รู้ก็ดีแล้ว” ไงยะริสหัวเราะ และหยิบปลายผมหญิงสาวมาม้วนเล่น “เฮียจะให้หนูเป็นอิสระตอนไหน เพราะในอนาคตเฮียต้องมีครอบครัวนะ” “เธอจะเป็นอิสระไปจากฉันได้ต่อเมื่อฉันตายสาวน้อย” “เฮียไม่อยากฆ่าหนูแล้วเหรอ” “ถ้าฆ่าเธอแล้วใ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD