ทัณฑ์รักมาเฟียเถื่อน

บทที่ 11 I caught you

“หึ หึ I caught you สาวน้อย” เสียงหัวเราะในลำคอและสายตาที่ว่างเปล่าจดจ้องมาทางเธอ

เนื้อตัวของหญิงสาวเย็นเฉียบและแน่นิ่งไม่ฉับพลัน จบแล้วสินะชะตาชีวิตของเธอ เขาจะทรมานเธอรูปแบบไหนเธอไม่อาจรู้ ขอให้ตายไว ๆ ก็แล้วกันจะได้ทรมานน้อยลง

“อยากได้ก็เอาไปสิ เอาไปให้นายของเธอ” มาเฟียหนุ่มยิ้ม และเอากระดาษยัดใส่มือของหญิงสาว และลูบที่ใบหน้าสวยก่อนจะพูดบางอย่างออกมาทำให้หญิงสาวแทบสิ้นสติ

“ถ้าเธอคิดว่าจะมีลมหายใจออกไปได้อะนะ สาวน้อย”

เท่านั้นแหละสาวน้อยตรงหน้าของเขาที่พยายามทำเป็นแข็งแกร่งมาตั้งแต่แรกปล่อยร้องไห้โฮออกมาอย่างน่าสงสาร

ฟาริสนั่งมองและจุดบุหรี่สูบไปด้วยทุกครั้งที่เขาฆ่าคนและเธอเห็น แต่เด็กน้อยตรงหน้าก็ไม่ร้องไห้ให้เห็นน้ำตา แต่นี่กลับปล่อยร้องไห้โฮออกมาเหมือนเด็กน้อยที่น่าสงสารคนหนึ่ง

“ทำไมกลัวตายเหรอถึงร้องไห้” เขาถามและฉีกยิ้ม เพราะยิ่งเห็นน้ำตาของหญิงสาวเลือดลมเขายิ่งสูบฉีด

“ไม่ หนูไม่กลัวตาย แต่หนูกลัวพี่สาวหนูตาย ฮื่อ”

มาเฟียหนุ่มแสยะยิ้มเมื่อได้ยินหญิงสาวแทนตัวเองว่าหนูคงไม่อยากปิดบังแล้วสินะว่าตัวเองยังเป็นเพียงแค่เด็ก

“ทำไมพี่สาวของเธอต้องตายด้วยล่ะ” เขาถามอย่างใจเย็น แต่หญิงสาวรู้ว่าเขานั้นกำลังเล่นสนุกกับเธออยู่

“หนูไม่ได้ตั้งใจมาเลย หนูไม่เคยคิดที่จะมาเหยียบที่บอสอยู่เลย แต่มีคนจับพี่สาวหนูไป แล้วบังคับให้หนูเข้ามาสืบเรื่องของบอส”

“เธออายุเท่าไร” ถึงแม้จะรู้ว่าหญิงสาวอายุเท่าไรอยู่แล้ว แต่ก็จงใจถามเพราะอยากรู้ว่าเด็กสาวตรงหน้าจะตอบตามความเป็นจริงไหม

“ถ้าหนูยังเด็กจะฆ่าหนูไหม” เธอถามทั้งน้ำตา

“แล้วแต่ดุลยพินิจ”

“15 ค่ะ” เธอโพล่งออกมาทันที มาเฟียหนุ่มจึงได้แต่หัวเราะลั่นและเอามือเสยผมอย่างนึกสนุก

“ฮ่า ฮ่า เธอนี่มันแน่จริง ๆ เลยนะสาวน้อย” เขาหัวเราะและพ่นควันออกใส่หน้าหญิงสาวที่กล้าโกหกซึ่ง ๆ หน้าทั้งที่เขาจะฆ่าเธออยู่แล้ว

“หนู 15 ค่ะ บอสจะปล่อยหนูไปใช่ไหม”

“15 ก็โตแล้ว ฆ่าได้” มาเฟียหนุ่มตอบกลับหน้าซื่อและหยิบปืนออกมาเล็งที่หญิงสาว

“เดี๋ยวก่อน ๆ หนูอายุ 18 ค่ะ อีกไม่ถึงสองเดือนจะ 19 แล้วค่ะ”

“อ่า แปลว่ากินได้ ค่อยมีประโยชน์หน่อย”

ชายหนุ่มยิ้มและดึงปืนเก็บเมื่อหญิงสาวเริ่มเปิดปากพูดความจริง เขารู้ว่าเด็กผู้หญิงตรงหน้าค่อนข้างฉลาด

“เอกสารที่อยู่โกดังสองเป็นของปลอมใช่ไหมคะ”

“เธอนี่ฉลาดจริง ๆ”

เธอว่าแล้วว่ามันง่ายเกินไป ง่ายจนพาชีวิตตัวเองมาตาย

“กินได้ บอสหมายถึงอะไร”

“หึ หึ ตามมาสิ เมธาเคลียร์ข้าวของในนี้ให้เรียบร้อย และไปจัดการเรื่องที่สั่งก่อนหน้าด้วย” เมื่อเป็นเรื่องงานชายหนุ่มจะซีเรียสขึ้นมาทันที และหันมาตวัดสายตามองหญิงสาวก่อนจะคลี่ยิ้ม

เธอไม่อยากเห็นรอยยิ้มนั้นเลย เขายิ้มแบบนั้นทีไรต้องเกิดเรื่องทุกที ขาเรียวเดินตามร่างสูงต้อย ๆ ใจก็อยากวิ่งหนี แต่ก็คงหนีไปไหนไม่พ้น เพราะลูกน้องของเขาเฝ้าอยู่เต็มไปหมด

เขาพาเธอเข้ามาในห้องรับแขกอีกครั้ง เธอจึงรีบเข้ามานั่งบนพื้นเพื่อรอรับชะตากรรม

“พี่สาวเธอชื่อแนนใช่ไหม” เข้าห้องมาได้ชายหนุ่มก็โพล่งเรื่องสำคัญทันที ใบหน้าสวยรีบเงยหน้ามองและคลานเข้ามาเกาะขาชายหนุ่มไว้แน่นและร้องไห้ออกมา

“ใช่ค่ะ บอสจะฆ่าพี่สาวหนูเหรอ” เธอถามทั้งน้ำตา และเอาหน้าคลอเคลียที่ขาแกร่งไว้เหมือนลูกแมว

ชายหนุ่มคิดเธอกลัวตาย แต่อ้อนแบบนี้ นี่เธอกลัวตายจริง ๆ ใช่ไหม หรือแค่แสดง

“ฉันรู้เรื่องเธอหมดแล้วนานา และฉันก็ช่วยพี่สาวเธอออกมาแล้วตั้งแต่เมื่อวาน”

“จริงเหรอคะ”

“อืม ฉันไม่ฆ่าพี่สาวเธอหรอก ฆ่าเธอไม่สนุกกว่าเหรอ” มาเฟียหนุ่มคลี่ยิ้มและเชยใบหน้ารูปไข่ขึ้นมามอง

“จะฆ่าหนูก็ได้ แต่ปล่อยพี่สาวหนูไปนะ” เธอต่อรองทั้งที่ตัวเองไม่ได้อยู่สถานะที่จะต่อร้องได้ ยิ่งเห็นก็ยิ่งขำ น้ำตาของเธอที่ไหล เลือดมาเฟียหนุ่มก็ยิ่งสูบฉีด

“ร้องอีกสิ ร้องอีกเยอะ ๆ ยิ่งเห็นน้ำตาของเธอฉันยิ่งมีอารมณ์”

บ้าไปแล้ว เขาแม่งโรคจิตจริง ๆ ด้วย

หญิงสาวคิดแต่ก็บีบน้ำตาออกมาเพราะรู้ว่านี่คือทางเอาตัวรอดของเธอ ทั้งชีวิตไม่เคยเลยที่จะมาอ้อนทำตัวน่ารักออเซาะแบบนี้ ไม่มีเลยสักครั้งยกเว้นแค่พี่สาวของเธอเพียงแค่คนเดียว

“บอสต้องการให้หนูทำอะไรคะ หนูมาคิดดูถ้าบอสต้องการฆ่าหนูจริง ๆ คงฆ่าไปนานแล้ว”

“เกลียดคนรู้มาก แต่ก็สนุกดี หึ หึ มาเป็นของเล่นของฉันไหม” เขาถามด้วยใบหน้าที่ผ่อนคลาย แต่สักพักก็แปลเปลี่ยนเป็นใบหน้าที่เยือกเย็นและบีบคางหญิงสาวจนขึ้นเป็นรอย

หญิงสาวนิ่วหน้าไปด้วยความเจ็บ พยายามจะพูดแต่พูดออกมาไม่ได้เพราะเขาบีบแน่นจนเกร็งไปหมด ขยับปากก็ไม่ได้

“ขอโทษทีสาวน้อย ฉันคงตื่นเต้นมากไปหน่อย ตรงนี้เป็นรอยเลย” มาเฟียหนุ่มพูดขอโทษก็จริงแต่เขากลับยิ้มเห็นเป็นเรื่องสนุก ยิ่งเห็นรอยแดงจากนิ้วมือของเขาเองก็ยิ่งระเบิดหัวเราะออกมา

“ค่ะ หนูยอมหมดเลย บอสต้องการอะไรหนูก็จะให้ แต่มีข้อแม้อย่างเดียว”

“พี่สาวเธอต้องรอด” ชายหนุ่มโพล่งขึ้นมาอย่างรู้ทัน และใช้มือสางผมหญิงสาวเล่นก่อนจะดึงผมหญิงสาวอย่างแรงจนหน้าหงายลงไปข้างหลัง

“อ๊ะ! หนูเจ็บ” เธอนิ่วหน้าและน้ำตาก็ยิ่งไหลออกมาทางหางตา

“เธอไม่ต้องห่วง พี่สาวเธอจะปลอดภัย คนของฉันจะดูแลเอง ส่วนเธอก็มีหน้าที่เป็นของเล่นให้ฉัน และคอยเป็นนกสองหัวแค่นั้นเองง่าย ๆ ทำได้ใช่ไหม”

“ทะ ทำได้ค่ะ โอ๊ย!”

ทันทีที่เธอตกลงมาเฟียหนุ่มจึงจับร่างหญิงสาวทุ่มลงบนเตียงอย่างแรง และดึงเข็มขัดมามัดมือทั้งสองข้างของหญิงสาวไว้ขึ้นเหนือหัวและขึงเอาไว้บนเตียง

ฟาริสมองสาวน้อยตรงหน้าที่หายใจถี่แรงคงหวาดกลัวสินะ แต่เขาไม่คิดที่จะอ่อนโยนให้หรอก เพราะทำไม่เป็น

“บอสค่ะ หนูยังไม่เคยเรื่องอย่างว่า” เธอบอกด้วยใบหน้าที่ขาวซีดคงกลัวมากสินะ ยิ่งเห็นแบบนี้ก็ยิ่งอยากแกล้ง

“เรื่องอย่างว่าคือเรื่องอะไร” มาเฟียหนุ่มถามเนิบนาบและคลี่ยิ้มใช้ปากดึงชายเสื้อของหญิงสาวขึ้นจนทำให้เห็นเนินอกที่ขาวอวบ “เด็กใจแตก” เขาคลี่ยิ้มและจับร่างบางพลิกคว่ำและถอดเสื้อผ้าของเธอออกจนหมด

หญิงสาวตัวสั่นระริกหวาดกลัวกลับสิ่งที่ต้องเผชิญ พลางหลับตาและนึกถึงสิ่งดี ๆ

“ฉันถามว่าเรื่องอย่างว่าคืออะไร ตอบสิ” ชายหนุ่มย้ำและเข้ามากัดใบหูหญิงสาวจนต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บ

“โอ๊ย! เจ็บ!”

“ตอบสิ” มาเฟียหนุ่มย้ำอีกรอบ และใช้มือเดียวถอดบราเซียร์ออกอย่างชำนาญ และฟาดลงมาที่แผ่นหลังเนียนจนเป็นรอยแดง

“โอ๊ย! อึก ก็เซ็กซ์ยังไงล่ะคะ หนูไม่เคยมาก่อน” ใบหน้าแดงซ่านหันมาบอกด้วยความเขินอาย และปากกัดทนความเจ็บที่เขาฟาดตีที่แผ่นหลัง

“เพราะแบบนี้ไงมันถึงน่าสนุกสาวน้อย หึ หึ”

-----------------------------------

โอ๊ย อิพี่มันกร้าวใจแท้ ไรท์ชอบคนซาดิสม์ค่ะ แฮร่ ๆ

จินตนาการว่าเป็นคนถูกขึงแทน งื้ออออ