เช้าวันต่อมา
พลอยไพลินสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยอาการเคล็ดขัดยอกไปทั้งตัว ดวงตากลมโตกวาดสายตามองหาคนข้างกายที่เธอนอนกอดทั้งคืน แต่กลับพบเพียงความว่างเปล่า ก่อนที่จะฝืนตัวลุกขึ้นด้วยความง่วงงุนแล้วตรงไปที่ห้องน้ำ เตรียมอาบน้ำให้ร่างกายสดชื่นสำหรับเช้าวันใหม่ที่เธอต้องเริ่มใช้ชีวิตอยู่กับผู้ชายแปลกหน้า แต่อีกไม่นานหรอกเธอจะเปลี่ยนเขาจากคนแปลกหน้าให้เป็นคนรู้ใจให้ได้
เมื่อเดินออกมาจากห้องนอนแล้วร่างเล็กก็เหลือบไปเห็นเรย์ในชุดสบาย ๆ นั่งดื่มกาแฟอยู่ที่ห้องรับแขก เธอจึงเดินสาวเท้าเข้าไปคล้องคอเขาเอาไว้หลวม ๆ อาศัยจังหวะเขาเผลอแล้วรุกก้มลงหอมแก้มเนียนที่มีหนวดเคราด้วยท่าทีสบาย ๆ แต่คนที่ตกใจกลับเป็นคนถูกหอมที่สะดุ้งน้อย ๆ เมื่อสาวสวยที่เขามองเป็นเพียงแค่นางบำเรอ กล้าเดินมาหอมแก้มเขาโดยที่ไม่ได้รับอนุญาต แม้จะทำตัวไม่ถูกแต่ก็ต้องแอบเก็บอาการเอาไว้อย่างแนบเนียน
"กินมื้อเช้าแล้วเหรอคะ"
พลอยไพลินถามเร
