อยากเป็นสามีของเธอ

เขาปรารถนาอยากครอบครองน้องสาวเพื่อนสนิท เธอไม่ชอบสายตาเพื่อนพี่ชายจับจ้องมองเรือนร่างอย่างจาบจ้วง เธอพยายามถอยห่าง แต่เขากลับตามคุกคามเสมือนเป็นผู้ชายโรคจิตที่ยกให้เป็นตัวอันตรายที่เธอห้ามเข้าใกล้ อันตรายต่อตัวและอันตรายต่อหัวใจ! “ไม่คิดเลยว่าเด็กหญิงนกน้อยคนนั้นจะเติบโตกลายเป็นสาวสวยสะพรั่ง ไม่เสียแรงที่เฝ้ารอคอยมานาน” ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ผู้มีใบหน้าหล่อเหลา ดวงตาสีน้ำตาลทรงเสน่ห์ชวนดูลึกลับน่าค้นหา ปลายจมูกโด่งขึ้นสันรับกับใบหน้าคมคายชวนหลงใหล คิ้วหนาเข้มดกดำพาดผ่านนัยน์ตา ริมฝีปากหยักสวยได้รูปยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย แววตาหวานเชื่อมหันมามองร่างบอบบางในชุดเดรสกระโปรงสั้นสีชมพูอ่อน ช่วงบนเป็นแขนกุดผ้าลูกไม้เปิดไหล่อวดผิวบางขาวนวลลออกว่าเจ้าสาวตัวจริงในงาน เขามองตามแผ่นหลังขาวผุดผ่องสะดุดตาต้องใจหายลับเข้าห้องน้ำหญิงหลังคฤหาสน์หรูหราของตระกูลโอลิเวย์ เขาจะมองคนที่ตนหมายปองอย่างเพลิดเพลินกว่านี้ถ้าไม่มีเพื่อนสนิทอีกคนยกแก้วชนดื่มเบี่ยงเบนความสนใจจากสาวน้อยคนนั้น “การันย์ นายพูดอะไรเหรอวะ” เจมส์ร้องถามเพื่อนสนิทอีกคนด้วยความสงสัย “เปล่า” เจ้าของนาม การันย์ แกเบรียล วัยสามสิบสี่ปี เจ้าของกิจการเรือยอต์ชระดับหรูหรา ชายหนุ่มควรประจำการทำงานที่นั่นช่วงเวลานี้ ถ้าไม่ติดว่าให้เกียรติเพื่อนรัก เขาต้องบินข้ามน้ำข้ามทะเลมาร่วมงานเลี้ยงฉลองสมรสของเซซารากับภรรยาสวย น่ารัก แสนอ่อนหวานที่จัดอยู่ประเทศไทย และจุดประสงค์แอบแฝงบางอย่างคือการทำคะแนนพิชิตใจน้องสาวเพื่อนรัก ทันทีที่รู้ว่าเธอเรียนจบและพร้อมจะเป็นว่าที่เมียเขาแล้วโดยเธอไม่รู้ตัวว่ามีคนจับจองไว้อยู่ เขาไม่รีรอช้าให้เสียเวลารีบเข้าประชิดตัวรวดเร็ว พลางเก็บซ่อนตัวตนเถื่อนแท้จริงเอาไว้ แสร้งทำเป็นภาพลักษณ์สุภาพบุรุษล่อลวงให้สตรีลุ่มหลง เพราะพวกหล่อนต่างชอบพอผู้ชายที่อยากให้เป็น ให้เกียรติผู้หญิง ซึ่งแตกต่างจากอุปนิสัยของจอมเถื่อนอย่างเขา แม้ว่าจะทำให้เธอสนใจหันมามองที่เขาคนเดียวก็ยินดีจะทำ ถ้าส่งผลประโยชน์อันแสนหอมหวาน การันย์มีเพื่อนสนิทที่ร่วมสาบานว่าจะตายแทนกันได้ พวกเขาสนิทสนมกันตั้งแต่ตอนเข้าค่ายร่วมกิจกรรมทางมหาวิทยาลัยอังกฤษนั้นเป็นต้นมา บังเอิญบรรดาเหล่าพวกมารดาของพวกเขาสี่คนรู้จักมักคุ้นเคยอย่างดีระดับหนึ่ง เซซารา พยัคฆ์และเจมส์ ความมิตรภาพต่อเหล่าชายหนุ่มหล่อเหลาทั้งสี่คนยังคงแน่นเฟ้นไม่จางหายนับวันจะมีแต่เพิ่มมากขึ้น มาจากตระกูลดัง ๆ หล่อ รวย เพอร์เฟกต์ เป็นที่ต้องการของสาว ๆ แต่เขาไม่สนใจเพราะมีคนจับจองหมายปองไว้ “ไม่เนียนการันย์ ปากบอกว่าเปล่า แต่ฉันรู้นะว่าสายตานายเอาแต่จับจ้องมองน้องสาวไอ้เซตตลอดทั้งงาน ฉันจะบอกให้เอาแต่มองอย่างนี้ นายไม่ได้แอ้มน้องสาวไอ้เซตมาเป็นเมียหรอก” เจมส์เอ่ยกระเซ้าเย้าแหย่เพื่อนรักมองตามแผ่นหลังขาวสวยของคนที่การันย์หมายปองไว้ตั้งแต่เด็ก เพื่อนเขาแต่ละคนมีอุปนิสัยแตกต่างกันโดยเฉพาะการจีบผู้หญิง และเขาไม่มองผู้หญิงคนไหนเป็นคู่ชีวิตหรือภรรยา เพลย์บอยชอบเปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าใช้ชีวิตเสเพลไปวัน ๆ เรื่องรักใคร่ ๆ ไม่เคยมีในหัวสมองเขาสักนิด ดีเสียอีกไม่ต้องหาเมียให้ปวดหัว เพิ่มภาระเหมือนเซซาราและการันย์ พวกเพื่อนสองคนติดเมียกันหนึบ เขามั่นใจว่าจะไม่เป็นเหมือนสองคนนั้น “งานเลี้ยงมันน่าเบื่อหรือไง นายถึงมัวแต่สนใจเรื่องของฉัน” “ก็ไม่มีใครสนใจฉันนี่หว่า ไอ้เซตก็พาเมียขึ้นไปฮันนีมูนก่อนเวลา ส่วนไอ้เสือเพื่อนตายด้านอารมณ์เข้าสังคมกับคนอื่นไม่ได้ก็กลับไปไร่ตั้งแต่เช้า มีแต่นายนี่แหละที่อยู่กับฉันตอนนี้” “แน่ใจเหรอว่าเพลย์บอยตัวพ่ออย่างนายจะไม่เหงา โน้น” การันย์หลิ่วตากับเพื่อนรักตามประสาคนเจ้าชู้ เจมส์หันไปมองทางเพื่อนบอกก็ยิ้มกริ่มเมื่อเจอพวกสาว ๆ สวย ๆ แต่ละคนเด็ดดวงทั้งนั้น มีหรือมันจะไม่พลาด! “สาว ๆ เรียกแล้ว ฉันไปก่อนละ เผื่อว่าจะได้เหยื่อรายใหม่มาให้เสืออย่างฉันล่า แกก็เฝ้าดูคนของแกแล้วกัน เดี๋ยวมีแมวมองมาขโมยฉกกินตัดหน้าไปเสียก่อน” “ไอ้เจมส์ ฉันไม่ยอมยกเธอให้ใครเด็ดขาด” เจมส์ขอตัวจากเพื่อนสนิท เพียงสะกดสายตามองร่างบางชุดกระโปรงราตรีสีแดงแรงฤทธิ์ชวนเย้ายวนจากสายตาเพลย์บอยมากรัก การันย์มองเพื่อนสนิทรีบเข้าหาเหยื่อสาวค่ำคืนนี้ด้วยท่าทางกระชุ่มกระชวยพลางส่ายหัวเบา ๆ กับพฤติกรรมเลือกกินไม่ซ้ำหน้าแต่ละคืน แล้วหันมาสอดส่องมองหาเรือนกายสาวสวยงามต่อด้วยความหวงแหนแต่กลับไม่เจอ “หายไปไหนของเธอ” งานเลี้ยงฉลองสมรสของเซซาราและอ้อนรักผ่านไป การันย์ตาลุกวาวเมื่อคนที่เขาหมายปองกับมีชายอื่นเดินเข้าไปชนแก้วกำลังจะสานสัมพันธ์สาวสวยต่อและเธอก็ยอมให้คนอื่นแตะเนื้อต้องตัว แม้ว่าจะเป็นมารยาทน้องสาวเจ้าของงานสมรสต้อนรับแขกด้วยการจับมือแตะเบา ๆ แต่คนที่มองอยู่ไม่วางตาทนไม่ไหวรีบสาวเท้าก้าวเดินอย่างหนักแน่นและมั่นคง ก่อนขวางทางผู้ชายคนนั้นออกไป แขกคนนั้นหน้าซีดเมื่อรู้ว่าสาวสวยนั่นมีเจ้าของครอบครองรีบละลักละล่ำเอ่ยขอโทษเดินหลีกออกจากบริเวณแถวนั้น “มายืนอ่อยผู้ชายอะไรแถวนี้ แต่งตัวอะไร ใส่กระโปรงสั้นจนจะเห็นแก้มก้นอยู่แล้ว น้องไม่รู้หรือไงว่าแถวนี้เสือผู้หญิงมันเยอะ ไม่ใช่เด็ก ๆ แล้วนะที่ทำตามใจตัวเองจนเคยตัว” การันย์ต่อว่าน้องสาวเพื่อน แสร้งแกล้งทำเป็นเพื่อนพี่ชายกล่าวตักเตือน ทั้งที่ความในใจเขาคิดเธอมากกว่า ‘น้องสาวเพื่อน’ “พี่การันย์ พี่มายุ่งอะไรกับเสื้อผ้านกน้อยด้วย อีกอย่างนกน้อยไม่ชอบที่พี่ทำตัวเหมือนพี่ชายนกน้อยอีกคน ฉันมีพี่ชายคนเดียวคือพี่เซตเท่านั้น” นกน้อยตวัดสายตาขุ่นเคืองแก่เพื่อนพี่ชาย เธอไม่ชอบสายตาแปลก ๆ ของการันย์จ้องมองตลอดเวลา สายตาที่มองไม่ใช่นึกเอ็นดูรักใคร่แบบพี่ชาย แต่มองเธอเหมือนผู้หญิงคนหนึ่ง “พี่ก็ไม่อยากเป็นแค่เพื่อนพี่ชายน้องตั้งแต่แรก พี่อยากเป็นมากกว่านั้น น้องจะให้พี่ได้หรือเปล่าล่ะ นกน้อย” “หมายความว่ายังไง พี่การันย์ อย่าเข้ามานะ!” การันย์กระตุกมุมปากยิ้มน้อย ๆ ค่อยเขยิบก้าวเท้าเดินเข้ามาหาแม่สาวน้อยกำลังตื่นกลัว ความจริงเขายังไม่อยากเร่งรัดเธอเอาคำตอบตอนนี้ เขาไม่อยากถูกคนตัวเล็กเกลียดถ้าหากใช้วิธีเยี่ยงมหาโจรฉุดลักพาตัวกักขังหน่วงเหนี่ยวเพื่อให้ได้ดังใจตัวเอง และนั่นเขาจะไม่ได้รับความรักจากเธอ กลับยิ่งทำให้เธอจะเกลียดพี่ชายเพื่อนด้วยซ้ำ เอาวิธีจีบหญิงแบบสุภาพบุรุษกึ่งห่ามเถื่อน สมันน้อยจะไม่ได้ตกใจมากจนเกินไป “แล้วน้องคิดว่าพี่จะทำอะไรล่ะ พี่ชายน้องก็มัวแต่สนใจเพื่อนน้องอยู่บนห้องหอ แถวนี้ก็ไม่มีใครมาป้วนเปี้ยนเหมาะแก่การกระชับความสัมพันธ์ทางกาย ร่วมรักของเราดี” นกน้อยเงยหน้ามองเพื่อนพี่ชายแสดงตัวตนแท้จริงร้ายกาจออกมาด้วยแววตาผิดหวัง ร่างบอบบางสั่นสะเทิ้มเล็กน้อยกับวาจาที่ส่อแววไปทางเชิงลามก เธอพยายามเดินหนีถอยห่างจากคนตัวโตกำลังเขยิบเข้าใกล้ชิด ตลอดเวลาที่หลบหลีกเลี่ยงเจอหน้าเขาตามลำพัง เธอรอดพ้นเงื้อมมือการันย์ได้อย่างหวุดหวิด แต่ครั้งนี้เสมือนสวรรค์จะไม่เข้าข้างนกน้อยที่สั่นเหมือนลูกนกตกน้ำ “ไม่คิดเลยว่าพี่จะกลายเป็นคนแบบนี้ พี่เซตไม่น่าจะมีเพื่อนแบบนี้อย่างพี่ ว้าย” “นกน้อย!” การันย์เหมือนว่าหัวใจเขาจะหลุดออกมานอกอกเมื่อร่างเล็กสะดุดรองเท้าส้นสูงของตัวเองเกือบจะล้มลงบนพื้น กำลังเขยิบก้าวเดินถอยหลังหนีจากผู้ชายกำลังคุกคามตัวเธอตรงหน้า แต่ถูกเขารวบตัวร่างกลิ่นกายหอมเย็นละมุนแนบชิดอกกว้างเสียก่อน บังเอิญเธอช้อนสายตาคู่หวานสบแววตาคมสันประจวบเหมาะพอดี การันย์อดใจไม่ไหวจับท้ายทอยของน้องสาวเพื่อนรับบทจูบจากปากเขา นกน้อยเผยอเรียวปากอิ่มสวยออกมาทำให้ริมฝีปากหยักได้รูปประกบจูบนุ่มนวล เขาเกี่ยวกระหวัดลิ้นร้อนเข้าไปกวาดชิมความหวานทุกซอกทุกมุมจากอุ้งปากหวาน เธอเคลิบเคลิ้มคล้อยตามรสจูบจากเขาพร้อมเกี่ยวแขนเข้ากับลำคอของฝ่ายชายอย่างลืมตัวที่บุกจูบแรกของสาวน้อย เขาคำรามเสียงต่ำในลำคอเมื่อน้องสาวเพื่อนที่เขาหมายปองปรารถนามานานก็ยินยอม รับบทจูบจากตน ไม่ได้ขัดขืนไปเสียทีเดียว เขายกยิ้มมุมปากได้ใจ ไม่บางทีหลังพ้นงานสมรสเพื่อนรัก วันต่อมาก็อาจเป็นเขาก็ได้ที่จัดงานตามไปติดๆ ถ้าคนตัวเล็กยอมตกเป็นของเขาง่ายดาย แต่เธอไม่ใช่ผู้หญิงประเภทใจง่ายแบบนั้น นกน้อยตั้งสติได้เพียงถูกร่างสูงใหญ่ผลักแผ่นหลังแนบชิดกับผนังหลังห้องน้ำหญิงแสนเย็นเฉียบ เธอพยายามใช้มือดันแผงอกกว้างจากคนที่ปล้นจูบครั้งแรกของตนออก ก่อนฝ่ามือเรียวบางตวัดประทับรอยตบเข้าสู่ใบหน้าคมคายเต็มแรง การันย์ถูกคนตัวเล็กตบไม่ทันตั้งตัวรับผลตอบแทนจากเธออย่างเจ็บแสบ เจ็บเข้าไปถึงซีกแก้มข้างขวา เห็นตัวเล็กแรงเยอะจนไม่คาดถึง เผียะ… “เลว! ฉันเกลียดคุณ ฉันไม่นับถือคุณว่าเป็นพี่ด้วยซ้ำ อย่าหวังว่าจะได้ทำแบบนี้กับฉันเป็นครั้งที่สอง!” นกน้อยโกรธคนที่ปล้นจูบครั้งแรกของชีวิตวัยสาว พลันหน้าแดงระเรื่อด้วยความขัดเขิน เธออับอายรีบผลักร่างสูงแล้ววิ่งเข้าไปข้างในบ้าน “พี่ก็ไม่เคยคิดกับเธอเป็นน้องสาวเพื่อนด้วยซ้ำ นกน้อย แต่แรงตบมื่อกี้นี้แรงดีชะมัด เอาเสียจนกรามค้างหลายวินาที แต่มันก็คุ้ม” ปลายลิ้นกระทุ้งแก้มเบา ๆ เขาเจ็บแสบ ๆ คัน ๆ บนรอยแมวข่วนบนซีกแก้มเท่านั้น ถือเสียว่าเป็นรอยประทับจากเธอก็แล้วกัน การันย์ยกยิ้มมุมปากน้อยด้วยความพึงพอใจ รสสัมผัสหวานล้ำจากจูบเธอช่างหวานราวกับรวงน้ำผึ้งเดือนห้าไม่ปาน เขาเคยทำตัวเป็นมดแดงแฝงมะม่วงรอวันเธอเรียนจบ เขาจะอดทนรออีกต่อไปสักนิดจะเป็นอะไรไปถ้าอยากได้หัวใจเธอมาครอบครอง “ถึงน้องจะเกลียดพี่ แต่พี่กลับรักน้อง และพี่จะไม่รอแล้ว” การันย์แอบตกใจคำพูดของตัวเอง ความจริงเขาก็ไม่เคยขาดแคลนผู้หญิงจนหาเมียด้วยตัวเองไม่ได้ แต่คนที่จะมาเป็นเมียแต่งและแม่ของลูกนั้นต้องแสนดีและเป็นคนที่เขาจับจองหมายปองไว้แล้ว เธอไม่รู้ว่าตัวเองเป็นเป้าหมายจากเพื่อนสนิทพี่ชายตัวเอง ต้องเป็นนกน้อยเท่านั้นที่ครองใจเขา “แมวหรือเมียข่วนหน้าแกวะ ไอ้เซต” เพียงการันย์เดินกลับเข้ามากลุ่มเพื่อนสามคน หลังเซซาราทะเลาะกับเมียเรื่องสิทธิ์ลูก เจมส์ส่งเหล้าชนิดรุนแรงให้กับเจ้าบ่าวจอมวางแผน เซซารากระดกแก้วเหล้ากลืนลงคอดับอารมณ์คุกรุ่นลงได้เล็กน้อย การันย์เห็นรอยเล็บข่วนติดบนหน้าเจ้าบ่าวจึงเอ่ยแซว “เออ! แมวตัวโต ๆ นั่นแหละ ฤทธิ์เยอะ ขนาดโดนฉันจับแต่งงานก็ยังพยศไม่หาย” เจ้าบ่าวเซซาราบ่นเรื่องเมียชอบงี่เง่า ด่ามากก็ไม่ได้เดี๋ยวร้องไห้สะอื้นจนเขาปลอบไม่ไหว อะไร ๆ ก็แก้ปัญหาด้วยน้ำตา เบื่อ! “หึ! แมวหรือเมียวะ” เจมส์สัพยอกเพื่อนไปหนึ่งที การันย์มองตาเพื่อนก็รู้ว่าเรื่องความรักของมันกับเมียยังปรับปัญหาเข้าใจกันไม่ได้ แต่เขาเชื่อว่าเซซาราคงหาทางกำราบเมียพยศตัวเองได้แหละ กลับบ้านไปคงนอนหลับฝันดีเพราะเขาปล้นจูบแรกของนกน้อย ไม่เสียแรงที่ส่งคนมากีดกันชายอื่นมาจีบเธอตั้งนาน ความหอมหวานยังคงติดอยู่ที่ปลายลิ้น และเขาก็ไม่หยุดความต้องการแค่นี้ “เตรียมตัวเตรียมหัวใจของน้องไว้ให้ดีเถอะ พี่ไม่ยอมเลิกราจีบน้องมาเป็นแฟนพี่ให้ได้” ถ้ายังดื้อพยศมากก็อาจข้ามลัดขั้นตอนจับทำเมียเลยแล้วกัน!