“ผมจะหมั้นกับพราวครับ”
“อะไรนะ นายจะหมั้นกับใครนะ!” แม่นักเขียนเพียงแค่อยากรู้ว่าสองคนนี้มีลับลมคมในอะไรนักหนา ถึงให้เธออยู่ฟังด้วยไม่ได้ด้วยความอยากรู้สุดท้ายจึงแอบย่องออกมาจากในห้องจนสำเร็จโดยไม่คิดไม่ฝันว่าจะมาได้ยินเรื่องที่พายุพึ่งจะประกาศออกไปกลางห้อง
พายุเนี่ยนะจะหมั้นกับเธอ แต่เดี๋ยวก่อนสิ ก่อนจะถามไปถึงตรงนั้นเธอควรจะถามว่าใครจะหมั้นกับเขามิทราบ!
ร่างบางภายใต้ใบหน้าหงิกงอเดินตึง ๆ ไปยังพ่อพระรองจอมนอกบทก่อนจะเชิ่ดคอระหงขึ้นไปจ้องเขม่น
“เมื่อกี้นายบอกว่านายจะหมั้นกับใครนะ”
“กับ เธอ ไง” เจ้าของน้ำเสียงทุ้มย้ำทีละคำในขณะที่อีกฝ่ายตกอยู่ในอาการช็อก ถ้าที่นี่คือโรงพยาบาลสามารถนำตัวเธอเข้าห้องฉุกเฉินได้ทันที
“ฉันไม่ตลกนะพายุทำไมฉันจะต้องหมั้นกับนายด้วยล่ะ” คนอาศัยร่างโวยวายต่อ นี่เป็นมันเรื่องบ้าบอคอแตกชัดๆ ที่ผ่านมาแม้ว่านิยายเรื่องนี้อาจจะผิดเพี๊ยนไปบ้างเธอก็ยังพอจะรับได้แต่นี่พ
