“ไม่น่าเชื่อว่าคนบ้าจะป่วยเป็น”
เสียงของเพื่อนสนิทที่มาเยี่ยมเขาถึงบ้านทำให้ ‘คนป่วย’ จิกตาใส่อีกฝ่ายดุๆ ใจนึกอยากจะลุกขึ้นมาเตะไล่ส่งมันออกไปจากห้องนอน แต่ร่างกายอ่อนเพลียและไร้เรี่ยวแรงแม้แต่จะกระดิกนิ้ว สิ่งที่ทำได้จึงมีเพียงนอนง่อยเปลี้ย ปล่อยให้ไอ้คนปากเสียมันถากถางเอาจนเพลียใจ
แต่ถึงอย่างนั้นใช่ว่าเขาจะยอมรับคำพูดของไอ้ฟลินน์หรอกนะ!
“มึงสิบ้า” ดาเรนเอ่ยตอบโต้กลับเสียงเบา แต่เต็มไปด้วยความหงุดหงิด “มึงรีบออกไปจากห้องกูเลยฟลินน์ เห็นหน้ามึงแล้วไข้ขึ้น อ้อ ตอนออกไปอย่าลืมตามนิกกี้มาให้กูด้วย”
“นิกกี้กำลังดูแลแลนซ์ให้กินข้าวอยู่ อดทนมองหน้ากูไปก่อนแล้วกัน” ฟลินน์ลอยหน้าตอบกลับแล้วยิ้มกว้างอย่างสะใจ
หลังต้องทนมาสามปีกับการที่เพื่อนเห็นเมียดีกว่าเขา ฟลินน์ก็ชินเสียแล้วกับอาการติดเมียของเพื่อน และตลอดเวลาที่ผ่านมานิกษาก็ทำให้เขาเห็นแล้วว่าเธอรักเพื่อนสนิทของเขามากจริงๆ หญิงสาวเป็นผู้หญ
