นิกษาก้าวลงจากรถแท็กซี่หลังจากชำระค่าโดยสารเรียบร้อย เธอเดินเข้าไปข้างในร้านอาหารที่ตนเองทำงานหลัก โดยมีหน้าที่เป็นผู้ช่วยแม่ครัวด้วยความคุ้นเคย หยุดทักทายเพื่อนร่วมงานสองสามคนที่มองเธออย่างแปลกใจที่เธอโผล่มาที่นี่ ทั้งๆ ที่เธอยื่นวันลาไปแล้วว่าวันนี้จะไม่เข้ามา
หญิงสาวเดินไปทางด้านหลังของร้าน เลยไปยังส่วนของครัวที่คุ้นเคย ก็พบแม่ครัวใหญ่ของร้านซึ่งเป็นเจ้าของร้านอาหารแห่งนี้ด้วยกำลังง่วนทำอาหารมือเป็นระวิง แม้จะมีผู้ช่วยอยู่ถึงสองคนก็ตาม
นิกษาไปหยุดกระแอมหลังคนที่เธอรักไม่ต่างจากญาติผู้ใหญ่ เพราะเป็นคนที่มักจะหยิบยื่นสิ่งดีๆ ให้เธอเสมอมา เธอคลี่ยิ้มเมื่อเห็นอีกฝ่ายแผดเสียงดังลั่นและเตรียมต่อว่าคนที่บังอาจมาขัดขวางเวลาทำงาน ทว่าเมื่อแครอลหันกลับมาจึงได้เห็นเธอยืนยิ้มอยู่ จากคำด่าก็เป็นคำอุทานเรียกชื่อเธอด้วยสีหน้าแปลกประหลาดใจแทน
“นิกกี้!”
“ป้าแครอล”
หญิงสาวเรียกชื่ออีกฝ่ายด้วยน้ำเสีย
