CHAPTER 35

1699 Words

"Grabe! Nakakalungkot talaga 'yung Train to busan, Mama!" Sinalubong ako ng mahihigpit na yakap ng dalawang anak ko, "Bakit naman nakakalungkot?" Tanong ko kay Kristian habang seryosong umupo na lamang sa tabi ko. Si Kristofer naman ay may binabasang libro sa bandang kaliwa ko. "Kasi naging zombie 'yung bida! Namatay tuloy siya!" Hindi naman na ako nakasagot sa sinabi ni Kristian dahil wala rin naman akong naiintindihan. Hindi ko pa kasi napapanuod. "Kuya! Payag ka maging zombie ka tapos kakagatin mo ako?" Biglang tanong ni Kristian sa kapatid niya, "Ayoko! Kasi kapatid kita eh!" Mabilis na sagot ni Kristofer na nagpangiti sa akin, "Kakagatin ko 'yung nag-aaway sa 'yo pati kay Mama!" Tumayo na ako at dumiretso sa kusina upang maipaghanda na nang makakain ang dalawa. Dinner time na kas

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD