พอทุกคนมานั่งพร้อมหน้าพร้อมตากันแล้ว นภาพรก็สะกิดสามีของเธอให้เริ่มพูดเรื่องการสู่ขอปารารินมาเป็นลูกสะใภ้ทันที
“อ่อ งั้นเราเข้าเรื่องกันเลยนะครับ ที่ผมกับภรรยามาในวันนี้ก็เพื่อจะมาสู่ขอหนูปรางให้กับตาภามลูกชายของเราสองคนอย่างถูกต้องตามประเพณี คุณโรสจะว่ายังไงบ้างครับ” ราวินเอ่ยถามออกไปด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน
“ฉันเองก็ไม่ติดขัดอะไรนะคะถ้าหลานสาวของฉันจะแต่งงานกับลูกชายของคุณสองคน เพราะตาภามเองก็รักและดีกับหลานสาวของฉันมาก ฉันยินดียกหลานสาวของฉันให้แต่งงานกับลูกชายของพวกคุณค่ะ” โรสรินพูดบอกไปอย่างไม่ติดขัดอะไร เพราหลานสาวของเธอก็ท้องแล้วจะห้ามอะไรได้ล่ะ
“ชอบคุณนะครับ เราจะดูแลหนูปรางให้เหมือนกับลูกสาวของพวกเราอีกคนครับ คุณโรสไม่ต้องห่วงนะครับ ส่วนเรื่องสินสอดคุณโรสเรียกมาได้ตามที่ต้องการเลยนะครับ สำหรับลูกสะใภ้คนนี้ผมและภรรยาทุ่มไม่อั้นเลย” ราวินพูดบอกไปแล้วยิ้มออกไปอย่างชอบใจ
ภารัณเองและปารา
