ด้านชงโคที่ถูกศิลาพาตัวเข้ามาในบริษัทของเขาก็สะบัดตัวจนหลุดพ้นจากการโอบกอดของเขา ก่อนจะมองหน้าเขาอย่างไม่พอใจ
“คุณไม่หน้ามาห้ามฉันเลย ไม่งั้นฉันคงได้ตบแฟนเก่าของคุณหน้าแหกไปแล้ว นิสัยแย่ๆอย่างนั้นคุณไปโง่คบด้วยได้ยังไงกัน อ่อ ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะว่าคุณโง่นะคะ มันพลั้งปากไปหน่อย” ชงโคพูดบอกไปอย่างไม่พอใจ ก่อนจะรู้ตัวว่าเธอพูดแรงเกินไป เธอจึงเอ่ยขอโทษศิลาไปอย่างเกรงใจ
“ไม่เป็นไรหรอก ผมเองก็ขอโทษด้วยที่ทำให้คุณต้องมาเจอเรื่องอย่างนี้ คุณอย่าถือสาคำพูดของปิ่นเขาเลยนะ ” ศิลาพูดบอกไปอย่างรู้สึกผิด เพราะปิ่นแก้วเข้าใจผิดถึงได้พูดออกมาแบบนั้น
“อืม ฉันจะพยายามแต่ต่อไปถ้าฉันเจอแล้วแฟนเก่าคุณยังปากดีแบบนี้ล่ะก็ อย่าหาว่าฉันไม่เตือนนะคะ งั้นฉันกลับก่อนนะคะ ยิ่งอยู่ที่นี่แล้วก็ยิ่งโมโห” ชงโคพูดบอกไป เพราะเธอจะไม่ยอมให้ใครมาดูถูกหรือต่อว่าในสิ่งที่เธอไม่ได้ทำเด็ดขาด
“งั้นผมออกไปส่งนะครับ” ศิลา
