เขาใช้กำลังข่มเหงย่ำยีเธอ โดยที่ไม่ฟังอะไรเลย โมโหจนหน้ามืดไร้สติ แม้ลึก ๆ ในใจ มันจะเกิดขึ้นจากความปรารถนาที่มีต่อตัวเธออยู่แล้วก็ตาม แต่มันก็เป็นวิธีที่ไม่ถูกต้องจริง ๆ
“โอ๊ย...ไม่น่าเลยเรา”
ชายหนุ่มคิดตำหนิตัวเองอยู่ในใจ
“ว่าแต่…วันนี้ทำไมยังไม่เห็นหนูฟ้าเลย ปกติต้องจัดยามาให้ลุงแล้วนี่ เจ้าวีแกไปดูหน่อยซิ”
“เอ่อ…ครับ ๆ คุณลุง”
ชายหนุ่มรู้สึกเป็นห่วงว่ารุ่งฟ้าขึ้นมาจับใจ เขาจึงรีบเดินออกจากห้องลุงนพเพื่อไปหาเธอทันที
ก๊อก ก๊อก ก๊อก วีระพัฒน์ยืนเคาะประตูอยู่ครู่หนึ่ง เมื่อไม่มีเสียงตอบรับจากคนข้างใน จึงใช้กุญแจห้องที่พกติดตัวมาด้วยไขประตูเข้าไป
เจอรุ่งฟ้าที่นอนหมดสภาพอยู่บนเตียง เนื้อตัวร้อนฉ่าราวกับกำลังถูกไฟรนอยู่
“ฟ้า! คุณฟ้าครับ…โห...ทำไมตัวร้อนขนาดนี้เนี่ย”
เขาลุกลี้ลุกลน เดินพล่านไปทั่วห้อง ก่อนจะเจอกับกล่องเก็บยาขนาดใหญ่ที่รุ่งฟ้านำมาด้วยตั้งแต่เมื่อวาน ชายหนุ่มลองค้นหาจน
