รินะกลับมาถึงบ้านแล้วนั่งจิบกาแฟแก้วที่ถือมาจากคอนโดมิเนียมต่อระหว่างรอมารดา หญิงสาวเปิดดูแชตของอินสตาแกรมร้านกระเป๋าแล้วก็เห็นข้อความสั่งซื้อจากพริมา รอบนี้เจ้าตัวซื้อชาแนลบอย ไซซ์แปดนิ้วสีแดงอะไหล่ทอง กระเป๋าใบนี้ราคาขายมือสองแพงกว่าซื้อมือหนึ่งเท่าตัวเพราะทางช็อปขึ้นราคาแล้วกระเป๋าก็ไม่ได้ซื้อง่ายๆ บางครั้งต้องไปลงชื่อกับช็อปเพื่อรอสินค้า หลายๆ คนจึงเลือกซื้อกับร้านที่ไว้ใจได้แทน
เธอนึกถึงที่พนักงานในออฟฟิศคุยกันแล้วดูถูกพริมาที่รวยจากการทำงานแล้วก็อดหมั่นไส้คนนินทาไม่ได้ พนักงานบริษัทไอทีของอนาคินน่าจะรายได้ดีมาก อย่างของอนาคินเองเธอรู้ว่าตอนที่อยู่อเมริกาเขาก็รับที่เจ็ดหลักแล้ว ย้ายมาอยู่ตำแหน่งโตขึ้นที่ไทยก็ไม่รู้ว่าจะได้เท่าไหร่ ดังนั้นพริมาจะมีเงินจากการทำงานก็ไม่ใช่เรื่องที่น่าดูถูกเลย
เธอเลือกข้างเสร็จสรรพเพราะพริมาซื้อกระเป๋าเธอสองรอบแล้ว ส่วนยัยซอนย่าที่เธอฟอลอินสตาแกรมไปส่อ
