เขานึกโกรธตัวเองว่าน่าจะพบหลักฐานที่ชัดเจนตั้งแต่ต้น ทว่าทุกอย่างก็ลาวงเลยมาจนเกือบจะเรียกได้ว่าสายไป
ไม่หรอก เบน...แค่นายรีบกลับไปหาพลอยพิชญาและกล่าวคำว่า ขอโทษ ถ้าไม่เพียงพอก็ยังมีอีกคำที่คิดว่าเธอคงให้อภัย ชายหนุ่มคิดสารพัดคำพูดที่จะดึงสายป่านพาดยาวไปในห้วงเวลาแห่งความทุกข์ทรมานนั้นคืนกลับ
ร่างสูงใหญ่ชะลอเครื่องยนต์เมื่อถึงชายหาดท้ายเกาะซึ่งเต็มไปด้วยแนวหินขรุขระดูเหมือนดินแดนลี้ลับซึ่งอยู่ลึกที่สุด เรือยนต์ลำเล็กส่วนตัวยังจอดอยู่ที่นั่น ชายหนุ่มไม่รอช้ารีบตรงดิ่งไปยังลำเรือและสตาร์ทเครื่องพามันมุ่งไปยังที่หัวใจไปถึงก่อนแล้ว
ระยะทางจากฝั่งไปถึงบ้านหลังเล็กโดดเดี่ยวกลางน้ำไม่ได้ไกลมาก แต่ความคิดที่โลดแล่นทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดที่ทุกอย่างเชื่องช้าไปหมด แม้แต่มือของเขาก็ยังเงอะงะ งุ่นง่าน แต่แล้วรอยยิ้มจาง ๆ ก็ผุดพรายขึ้นบนใบหน้าคร้ามเข้ม
ชายหนุ่มชะลอความเร็วและเทียบเรือกับบันไดไม้ก่อน
