“อุ๊ย! มันจะดีเหรอคะ…พี่เดช หนูไม่อยากไปเป็นก้างขวางคอใครนะคะ”
“ไม่เป็นไรหรอก...ชมพู ไปเถอะน่า สามีพี่เขาไม่ได้ชวนใครง่าย ๆ นะ”
“โอเคค่ะพี่...งั้นก็ได้ ว่าแต่...หนูกินเก่งนะ จะเลี้ยงไหวเหรอ?”
“อะไรกัน เห็นผอมแบบนี้ กินเก่งด้วยเหรอเนี่ย”
เดชพูดพลาง ใช้สายตาสำรวจเรือนร่างระหงของชมพูตั้งแต่ใบหน้าอันสวยสดใสของเธอ ก่อนจะเลื่อนลงไปพินิจพิจารณายังเนินหน้าอกอวบอิ่ม ที่ซ่อนรูปกันอยู่ภายใต้ชุดทำงานตัวน้อย
แถมสะโพกก็ผายใหญ่ บั้นท้ายกลมกลึงงามงอนใช้ได้เชียวล่ะ ตัวก็แค่นี้ แต่มีของดีอยู่ไม่น้อยเลยนะ
เมื่อสนทนากันจนจบ สามีสุดหล่อของพี่จอยก็เดินจากไป ปล่อยให้เด็กสาวยืนคิดอะไรไปต่าง ๆ นานา
“นี่...ชมพู เป็นอะไรไปน่ะ นั่งนิ่งเชียวนะ”
“ปะ...เปล่าค่ะพี่จอย หนูแค่รู้สึก...ดีใจ ที่พี่เดชเขาเชิญไปบ้านน่ะ”
“ไม่ต้องคิดมากหรอกน่า แต่พี่ขอบอกเอาไว้ก่อนเลยนะ ว่าอย่าพยายามไปคุยเล่นกับสามีพี่ให้มากนัก”
“อ้าว.
