“ผมจะพายัยหนูไปอยู่ที่บ้าน ฝากคุณไปบอกนิลวราด้วยแล้วกันว่าถ้าอยากเจอลูกให้เขามาหาผม” ชายหนุ่มเอ่ยอย่างเยือกเย็น เขารู้สึกโมโหเธอเป็นอย่างมาก เพราะเธอเป็นคนปิดบังเขาเรื่องลูก ปล่อยให้เขาเป็นไอ้งั่งที่ไม่รู้เลยว่าบนโลกใบนี้มีเลือดเนื้อเชื้อไขตัวเล็กๆ ของเขาอยู่
“ทำแบบนี้มันจะไม่ใจร้ายกับยัยนิลไปหน่อยเหรอครับ” นายชาละวันเอ่ยอย่างเห็นใจบุตรสาว
“แล้วคุณคิดว่าที่ผ่านมาเขาใจร้ายกับผมแค่ไหนล่ะ เขาไม่ให้โอกาสผมได้รู้ด้วยซ้ำว่าผมกำลังจะได้เป็นพ่อคน รู้มั้ยว่าลูกสาวคุณน่ะใจร้ายแค่ไหน เขาโดนแค่นี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ” เมื่อนึกถึงใบหน้าหวานของหญิงสาว ชายหนุ่มก็อยากรู้ขึ้นมาทันทีเลยว่า หากเธอรู้ว่าเขาเอาลูกมาอยู่กับเขาเธอจะทำอย่างไร เขาได้แต่แอบยกยิ้มด้วยความพอใจเมื่อนึกถึงเรื่องนี้
“ผมขอโทษแทนลูกสาวผมด้วยนะครับ คุณธัณณ์อย่าทำอะไรนิลมันเลย มันเหนื่อยเพราะพ่อเลวๆ คนนี้มาเยอะแล้ว” นายชาละวันเอ่ยด้วยน้ำต
